لغتنامه دهخدا
گریچ . [ گ ُ] (اِ) در اوراق مانوی به پارتی گریچک (گودال ، چاه )، به فارسی گوریچ ، گریچه (= چاه زندان و غیره ). مربوط به پهلوی گریستغ (غار، مغاره )؟ (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). || تالار خانه . (برهان ) (آنندراج ). || خانه ٔ کوچک . || کنج و گوشه و بیغوله . (برهان ). || نقب و زی
