کناره

ka(e)nāre

معنی

۱. کنار؛ کنار چیزی.
۲. کرانه؛ ساحل.
⟨ کناره جستن: (مصدر لازم) [مجاز] کناره گرفتن؛ دوری کردن.
⟨ کناره گرفتن: (مصدر لازم)
۱. کناره جستن؛ کناره ‌کردن.
۲. [مجاز] از مردم دوری کردن؛ گوشه‌نشین شدن.

مترادف

پهلو، جانب، حاشیه، دامن، ساحل، طرف، کرانه، کران، گوشه، لبه

جست‌وجوی دقیق

کناره

لغت‌نامه دهخدا

کناره . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ] (اِ) کنار هر چیز. (برهان ). به معنی کنار و مرادف آن است که به معنی گوشه وکنج است . (آنندراج ). برابر با کرانه . پهلوی «کنارک » ، اوستائی «کرنه ». (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). حاشی

کناره

لغت‌نامه دهخدا

کناره . [ ک َ رَ / رِ ] (اِ) قلاب آهنی است که قصابان گوسفند کشته را بدان زده بر در دکان بیاویزند و معرب آن قناره است و به تعریب مشهور شده . (از انجمن آرا) (آنندراج ). قلاب آهنین و معرب آن قناره در لغت هر چیزی را گویند که بر آن چیزها آویزند و

کناره

فرهنگ فارسی عمید

۱. کنار؛ کنار چیزی.۲. کرانه؛ ساحل.&lang; کناره جستن: (مصدر لازم) [مجاز] کناره گرفتن؛ دوری کردن.&lang; کناره گرفتن: (مصدر لازم)۱. کناره جستن؛ کناره ‌کردن.۲. [مجاز] از مردم دوری کردن؛ گوشه‌نشین شدن.

کناره

دیکشنری فارسی به عربی

جناح , حدود

کناره

دیکشنری فارسی به انگلیسی

border, brink, coast, edge, edging, end, fringe, front, frontage, margin, rand, rim, selvage, selvedge, shore, small, strand, verge

جست‌وجوی هم‌آوا

کنارة

لغت‌نامه دهخدا

کنارة. [ ک َن ْ نا رَ / ک ِن ْ نا رَ ] (ع اِ) رباب یا دف یا طنبور. ج ، کنارات . کَنانیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). طبل یک روی . (مهذب الاسماء). عودها و دف ها و طبلها و طنبورها. شاید قلب کَران به معنی عود باشد. ج ، کنارا

کنارة

لغت‌نامه دهخدا

کنارة. [ ک ِن ْ نا رَ ] (ع اِ) پاره ای از کتان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کنار. پاره ای از جامه ٔ کتان و این دخیل است . (از اقرب الموارد).

کنوره

لغت‌نامه دهخدا

کنوره . [ ک ِ / ک َ رَ / رِ ](ص ) فریبنده و مردم بازی دهنده . (برهان ) (آنندراج ). فریبنده و حیله کننده و غدرنماینده . (ناظم الاطباء).

قناریه

لغت‌نامه دهخدا

قناریه . [ ] (اِ) اسم حرشف بستانی است و آن کنگر است . (فهرست مخزن الادویة).

قناره

لغت‌نامه دهخدا

قناره . [ ق َ رَ / رِ ] (اِ) چنگک . گوشت آویز. (زمخشری ) . چوبی یا آهنی دراز که قصابان در دیوار مضبوط کنند مثل چوب سردر و میخ های بسیار در آن زنند و مذبوح را بعد تسلیخ به آن میخ ها آویزند و قطعه قطعه کرده فروشند. (آنندراج ) :

جست‌وجوی مشابه

کنارهجویی

فرهنگ مترادف و متضاد

اجتناب، احتراز، اعتزال، دوری، دوریگزینی، کنارهگیری، گوشهگیری

کنارهگیر

فرهنگ مترادف و متضاد

عزلتنشین، گوشهگیر، معتزل، معتکف

کنارهگیری

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اعتزال، اعتکاف، دوری، عزلت، کنارهجویی ۲. استعفا، تقاعد

کناره نشین

لغت‌نامه دهخدا

کناره نشین . [ ک َ /ک ِ رَ / رِ ن ِ ] (نف مرکب ) گوشه نشین . انزواطلب . || ساحل نشین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

کناره کشی

لغت‌نامه دهخدا

کناره کشی .[ ک َ / ک ِ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عزلت گزیدن از کار. (ناظم الاطباء). کناره گیری . کناره گرفتن .

جست‌وجوی متن

انصراف دادن

فرهنگ سره

کناره گیری کردن، کناره گیری کرد

ساحل

فرهنگ سره

کناره، کناره یا کنار، کرانه، کنار

اطراف

فرهنگ سره

پیرامون، کناره ها، سوی ها، گوشه ها، کناره ها، گوشه ها

ساحل 4

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← کناره

kenareh

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کناره

جست‌وجوی هم‌آغاز

کناره نشین

لغت‌نامه دهخدا

کناره نشین . [ ک َ /ک ِ رَ / رِ ن ِ ] (نف مرکب ) گوشه نشین . انزواطلب . || ساحل نشین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

کناره کشی

لغت‌نامه دهخدا

کناره کشی .[ ک َ / ک ِ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عزلت گزیدن از کار. (ناظم الاطباء). کناره گیری . کناره گرفتن .

کناره جستن

لغت‌نامه دهخدا

کناره جستن . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) دوری کردن . عزلت جستن : نه قوتی که توانم کناره جستن از اونه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم . سعدی .</

کناره شدن

لغت‌نامه دهخدا

کناره شدن . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دور شدن . برکنار گردیدن : و هوشهنگ که چهارم بطن بود از فرزندان او، ولی عهد گردانید و به مرگ خویش کناره شد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی از ی

کناره گرد

لغت‌نامه دهخدا

کناره گرد. [ ک َ / ک ِ رَ / رِ گ َ ] (نف مرکب ) آنکه در اطراف کار می ماند و داخل در آن نمی شود. (ناظم الاطباء). آنکه به اطراف گردد و در میان نیاید. (آنندراج ) : کناره گرد خطرهای بی

جست‌وجوی هم‌قافیه

دست اشکناره

لغت‌نامه دهخدا

دست اشکناره . [ دَ اِ رَ / رِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) به معنی دست شکسته . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). || کسی را نیز گویند که سبب تحصیل معاش ازمایه دهند، و کمال و فضل و علم و قدرت و کسب و کار و پیشه نداشته باشد. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ).

ناپیدا کناره

لغت‌نامه دهخدا

ناپیدا کناره . [ پ َ / پ ِ ک ِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) ناپیداکرانه . بی پایان . غیرمحدود : در این دریای ناپیدا کناره که غیر از غرق گشتن نیست چاره .وحشی .<

بی کناره

لغت‌نامه دهخدا

بی کناره . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) (از: بی + کناره ) بی کنار. بی اندازه . بی حد. بی کرانه . || سخت بسیار. فراوان : بی طاعتی داد این جهان پر اَز نعیم بی مرش وین بی کناره

خط کناره

coastline

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خطی که حداکثر پیشروی امواج توفانی بر روی ساحل/ کرانه را نشان می‌دهد

اصل پیوستگی دو کناره

principle of lateral continuity

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اصلی که براساس آن لایه‌های تقریباً هم‌تراز در دو طرف یک بریدگی ادامة لایه‌نگاشتی یکدیگرند

درپیوند

بیشتر بدانید

کناره

ka(e)nāre

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ سره

فرهنگ سره

فرهنگ سره

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان