کراک

karāk

معنی

=بلدرچین: ◻︎ سراینده سار و چکاوک ز سرو / چمان بر چمن‌ها کراک و تذرو (اسدی: لغت‌نامه: کراک).

جست‌وجوی دقیق

کراک

لغت‌نامه دهخدا

کراک . [ ک َ ] (اِ) مرغی است دم دراز سیاه و سپید و در کنار رودها بود. (فرهنگ اسدی ). پرنده ای است کبود و سفید و دم دراز که بر لب آب نشیند و دم خود را بجنباندو آن را به عربی صعوه گویند. (برهان ). مرغ دمسجه . کراکا. (آنندراج ). دم جنبانک . کراس . (ناظم الاطباء). جهانگیری کراک ر

کراک

فرهنگ فارسی عمید

=بلدرچین: ◻︎ سراینده سار و چکاوک ز سرو / چمان بر چمن‌ها کراک و تذرو (اسدی: لغت‌نامه: کراک).

کراک

فرهنگ فارسی معین

(کَ) (اِ.) دُم جنبانک ، بلدرچین .

کراک

واژه‌نامه آزاد

(زبان پاک) کَراک؛ کردنی. آنچه انجام می دهند.

جست‌وجوی هم‌آوا

کراغ

لغت‌نامه دهخدا

کراغ . [ ک َ ] (اِخ ) نهری است به هرات . (منتهی الارب ) (از معجم البلدان ). یکی از نهرهای نه گانه که از هری رود منشعب می شده و به هرات می آمده است . (نزهةالقلوب چ اروپا ص 220). رجوع به نزهةالقلوب شود.

کراغ

لغت‌نامه دهخدا

کراغ . [ ک ُ ] (اِ) گیاهی باشد که بازوی فرودآمده و استخوان از جای بدررفته را بدان بندند. (از برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).

قراپک

گویش مازنی

آروغ باد گلو

قرچاق

گویش مازنی

چاق و فربه

قرایاغ

واژه‌نامه آزاد

دانه سیاه و یا روغن دانه سیاه را قره یاغ یا قرایاغ گفته اند.

جست‌وجوی مشابه

کراکون

لغت‌نامه دهخدا

کراکون . [ ک َ ] (اِ) قراقون . نزد مغولان جماعتی از محافظان راهها که در مکانهای معین اقامت داشتند. (دزی ج 2 ص 321).

کراکی

لغت‌نامه دهخدا

کراکی . [ ک َ کی ی ] (ع اِ) ج ِ کرکی به معنی کلنگ است . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). غرنوق . رجوع به کرکی ، غرنوق و کلنگ شود.

کراکا

لغت‌نامه دهخدا

کراکا. [ ک َ ] (اِ) بمعنی کراک است که بعضی عکه و بعضی صعوه و بلدرچین گویند و اصح آن است که پرنده ای باشد دم دراز که پیوسته در کنار آب نشیند و دم جنباند. (برهان ). کراک . کراس . (ناظم الاطباء). رجوع به کراک شود.

کراکر

لغت‌نامه دهخدا

کراکر. [ ک َ ک َ ] (اِ) زاغ را گویند. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ).

کراکر

لغت‌نامه دهخدا

کراکر. [ ک ُ ک َ ] (اِ) زاغ و کلاغ هر دو را گویند. (برهان ). کلاغ و زاغ را گویند. (آنندراج ).

جست‌وجوی متن

cracker crumbs

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کراکر کراک

crookbacked

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کراک باقیمانده

jimcrack

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جیم کراک

کرک

فرهنگ مترادف و متضاد

بدبده، بلدرچین، کراک، وشم، ولج

کراش

لغت‌نامه دهخدا

کراش . [ک َ ] (اِ) پریشانی . (از برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آشفتگی . سرگردانی . (ناظم الاطباء) : تو در میان دلی دل میان زلف تو درکراش خود مخوه و زلف خود به شانه مزن . سوزنی .|| نام مرغی است سبزرنگ به سرخی آ

جست‌وجوی هم‌آغاز

کراکون

لغت‌نامه دهخدا

کراکون . [ ک َ ] (اِ) قراقون . نزد مغولان جماعتی از محافظان راهها که در مکانهای معین اقامت داشتند. (دزی ج 2 ص 321).

کراکی

لغت‌نامه دهخدا

کراکا

لغت‌نامه دهخدا

کراکر

لغت‌نامه دهخدا

کراکر. [ ک َ ک َ ] (اِ) زاغ را گویند. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ).

کراکر

لغت‌نامه دهخدا

کراکر. [ ک ُ ک َ ] (اِ) زاغ و کلاغ هر دو را گویند. (برهان ). کلاغ و زاغ را گویند. (آنندراج ).

درپیوند

بیشتر بدانید

کراک

karāk

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش مازنی

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا