کتف

ketf

معنی

۱. شانه؛ دوش.
۲. استخوان شانه؛ کول؛ سفت.

مترادف

دوش، شانه، کت، کول، منکب

جست‌وجوی دقیق

کتف

لغت‌نامه دهخدا

کتف . [ ک َ ت ِ / ک ِ / ک َ / ک َ ت َ ] (ع اِ) هویه . سُفت . شانه گاه . مِنکَب . (منتهی الارب ). سردوش و جایگاه شانه . (اوبهی ). کت . دوش . (ناظم الاطباء). شانه ٔ مردم . (غیا

کتف

لغت‌نامه دهخدا

کتف . [ ک ِ ] (ع مص ) کِتفان . هر دو بازو را بر پشت منضم کرده پریدن . (منتهی الارب ). هر دو بال را به پشت گردانیدن و پریدن . (از ناظم الاطباء) .

کتف

کتف . [ ک َ ] (ع مص ) آهستگی و نرمی کردن در کار. || زخم کردن زین شانه ٔ ستور را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || بلند گردیدن فروع شانه ٔ خیل . (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بلند گردیدن فروع شانه ٔ اسب در رفتن . (ناظم الاطباء). || آهسته و نرم رفتن . (ا

کتف

لغت‌نامه دهخدا

کتف . [ ک َ ت َ ] (ع اِمص ) لنگی ستور از درد کتف . (منتهی الارب ). نقصان در کتف و گفته اند لنگی که از درد کتف آید. (از اقرب الموارد).

کتف

لغت‌نامه دهخدا

کتف . [ ک َ ت َ ] (ع مص ) پهن شانه گردیدن کسی . (آنندراج ) (منتهی الارب ). پهن و بزرگ شدن شانه ٔ کسی . (از اقرب الموارد). || گشادگی پیدا گردیدن به سر شانه ٔ اسب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی هم‌آوا

پیکتو

لغت‌نامه دهخدا

پیکتو. [ ک ُ ت ُ ] (فرانسوی ، اِ) نام نوعی زورق ماهی گیری با دو دگل و یک بادبان که در دریای مانش سیر کند.

چیچکتو

لغت‌نامه دهخدا

چیچکتو. [ چی چ َ ] (اِخ ) ناحیه ای است از بلاد خراسان نزدیک میمنه و آن نیز شهری است . (آنندراج ) (انجمن آرا).

کیتو

لغت‌نامه دهخدا

کیتو. (اِخ ) مرغزاری طویل و عریض است که شش فرسنگ در سه فرسنگ مساحت دارد و میان کرج و گرهرود و همدان و ساوه واقع بوده است . رجوع به نزهة القلوب چ گای لیسترنج ج 3 صص 69 - 195 و

کیتو

لغت‌نامه دهخدا

کیتو. [ ت ُ ] (اِخ ) پایتخت کشور جمهوری «اکوادور» در امریکای جنوبی است که بر سلسله جبال آند و در ارتفاع 1850 گزی و در دامنه ٔ آتش فشان «پیشن شا» واقع است و 401800 تن سکنه دارد. این شهر دارای دانشگاه و رصدخانه

کیتو

لغت‌نامه دهخدا

کیتو. [ ک َ / ک ِ ] (اِ) مرغ سنگ خوار که بیشتر سنگ ریزه خورد. (فرهنگ رشیدی ). نام پرنده ای است که بیشتر سنگ ریزه خورد، و آن را سنگخوارک گویند، و در فرهنگها بعد از «یا»، «تا» آورده اند و برهان بعدِ «یا» به جای تای مثناة فوقانی بای موحده ٔ تحتا

جست‌وجوی مشابه

کتفانة

لغت‌نامه دهخدا

کتفانة. [ ک ُ ن َ ] (ع اِ) یکی کُتفان . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کتفان شود.

کتفاء

لغت‌نامه دهخدا

کتفاء. [ ک َ ] (ع ص ) مؤنث اَکْتَف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به اکتف شود.

کتفان

لغت‌نامه دهخدا

کتفان . [ ک َ ت َ ] (ع اِمص ) شتاب روی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

کتفان

لغت‌نامه دهخدا

کتفان . [ ک َ ت َ ] (ع مص ) رجوع به کِتفان شود.

کتفان

لغت‌نامه دهخدا

کتفان . [ ک ِ ] (ع مص ) هردو بازو را بر پشت منضم کرده پریدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به کتف [ ک ِ / ک َ ] شود.

جست‌وجوی متن

scapulas

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ناخن ها، کتف، شانه، استخوان کتف، کمربند شانه ای، استخوان سرشانه، عظم کتف

کلنگه دوش

گویش مازنی

روی دو کتف و گردن بر کتف کسی سوار شدن،طوری که دو پا از جلوی ...

scapula

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ناحیه گردن، کتف، شانه، استخوان کتف، کمربند شانه ای، استخوان سرشانه، عظم کتف

شانه

فرهنگ فارسی عمید

دوش؛ کتف؛ جای اتصال دست به تنه؛ استخوان کتف.

اکتاف

فرهنگ فارسی عمید

= کتف

جست‌وجوی هم‌آغاز

کتفانة

لغت‌نامه دهخدا

کتفانة. [ ک ُ ن َ ] (ع اِ) یکی کُتفان . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کتفان شود.

کتف افراختن

لغت‌نامه دهخدا

کتف افراختن . [ ک َ ت ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) مجازاً، تکبر نمودن . (یادداشت مؤلف ) : نه همه کار تو دانی نه همه زور تراست لنج پر باد مکن بیش و کتف برمفراز.لبیبی (از فرهنگ اسدی نخجوانی ).

کتف برزدن

لغت‌نامه دهخدا

کتف برزدن . [ ک ِ / ک َ ت ِ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از شادی کردن و خوشحالی نمودن باشد. (برهان ). همان دوش برزدن که کنایه ازخوشی کردن است . (آنندراج ). شادی کردن . خوشحالی نمودن . (ناظم الاطباء). دوش برزدن . (فرهنگ فارسی معین ).

کتف سار

لغت‌نامه دهخدا

کتف سار. [ ک َ ت ِ ] (اِ مرکب ) کتف ساره . سر دوش . سر شانه . (فرهنگ فارسی معین ) : آورد لاَّلی به جوال و به عبایه از ساحل دریا چو حمالان به کتف سار. منوچهری .و رجوع به کتف ساره شود.

کتف ساره

لغت‌نامه دهخدا

کتف ساره . [ ک ِ / ک َ ت ِ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کتف سار. سر دوش . سر شانه در آدمی و دیگر حیوانات و دراسب آن موضع را گویند از پشت اسب که پیش زین بر آن باشد. (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج )

جست‌وجوی هم‌قافیه

حق الکتف

لغت‌نامه دهخدا

حق الکتف . [ ح ُق ْ قُل ْ ک َ ت ِ ] (ع اِ مرکب ) مغاک سردوش .

خار کتف

لغت‌نامه دهخدا

خار کتف . [ رِ ک ِ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دو استخوان کتف در طرفین بدن و در خلف شانه در قسمت فوقانی پشت بین دنده ٔ دوم و دنده ٔ هشتم و در طرفین خط وسط (تیره ٔ پشت ) قرار می گیرد و بواسطه ٔ زائده ٔ خارجیش با استخوان چنبر مربوط شود. این استخوان که از استخوانهای پهن است مثلثی

خرک کتف

لغت‌نامه دهخدا

خرک کتف . [ خ َ رَ ک ِ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شاید دنباله ٔ ترقوه . (یادداشت بخط مؤلف ) : بعضی از اوتار عضلهاء روی از چنبر گردن رُسته باشد و بعضی از سر استخوان سینه و بعضی سینه و بعضی از خرک کتف . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).

مارکتف

لغت‌نامه دهخدا

مارکتف . [ ک ِ ] (اِخ ) کنایه از ضحاک است . مارفش . ماردوش : گراین مارکتف اهرمن چهر مردبداند برآرد ز من وز تو گرد. (گرشاسبنامه ).رجوع به ضحاک شود.

متکتف

لغت‌نامه دهخدا

متکتف . [ م ُ ت َ ک َت ْ ت ِ ] (ع ص ) جهجهان رونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که در راه رفتن شانه ها را بلند میدارد و کسی که می جنباند شانه را در رفتن . (ناظم الاطباء). و رجوع به تکتف شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

کتف

ketf

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گویش مازنی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا