چهل منارلغتنامه دهخداچهل منار. [ چ ِ هَِ م َ ] (اِخ ) چهل مناره . نام سابق تخت جمشید. (فرهنگ ایران باستان ص 130). نامی بود که بومیان محل به تخت جمشید میدادند. (یادداشت مؤلف ) رجوع به پرس پولیس و تخت جمشید شود.
روغن حل‌پذیرsoluble oilواژه‌های مصوب فرهنگستاننامیزهای پایدار از آب و روغن با غلظت بالا که در عملیات فلزکاری برای روان‌سازی و خنک‌سازی و ممانعت از خوردگی به کار می‌رود متـ . روغن نامیزه‌ای emulsifying oil
استخوان‌بُری بیکر و هیلBaker and Hill osteotomyواژه‌های مصوب فرهنگستانبرش پاشنه و وارد کردن گوِه‌ای از استخوان در آن برای اصلاح تغییر شکل استخوان مچ پا
پلگیheel and toe wear 1, heel-toe wear 1واژه‌های مصوب فرهنگستانرفتگی یک‌طرفۀ آج‌قطعه‌ها در تایرهای شعاعی؛ معمولاً رفتگی لبۀ آج‌قطعه‌هایی که زودتر بر جاده قرار می‌گیرند، بیشتر است
ژلgelواژه‌های مصوب فرهنگستانپراکنهای به‌صورت محلول تعلیقی یا بسپاری که رفتاری مانند جامد کشسان یا نیمهجامد دارد
ژل اثربرداریgel liftواژه‌های مصوب فرهنگستانلایة نازکی از ژلاتین که برای برداشتن اثر انگشت از یک سطح و انتقال آن به قطعه‌ای پلاستیکی و انعطاف‌پذیر به کار می‌رود
چهل منارهلغتنامه دهخداچهل مناره . [ چ ِ هَِ م َ رَ ] (اِخ ) چهل منار. نام سابق تخت جمشید. (فرهنگ ایران باستان ص 130) : سیلی از چهل مناره در برگیر.سعدی (صاحبیه ).
استخرلغتنامه دهخدااستخر. [ اِ ت َ ] (اِخ ) اصطخر. اصطرخ . ستخر. (جهانگیری ). شهری بفارس از اقلیم سوم ، طول آن 79 درجه و عرض 32 درجه و آن از بزرگترین حصن های فارس و شهرها و کوره های آنست . گویند نخستین کسی که آنرا بساخت اصطخربن
اصطخرلغتنامه دهخدااصطخر. [ اِ طَ ] (اِخ ) قلعه ٔ اصطخر. بر وزن ومعنی استخر است که قلعه ٔ فارس باشد و آن تختگاه دارابن داراب است . (برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ). نام شهر که قلعه ٔ فارس است ، معرب استخر که سابق گذشت . (ازلب الالباب ) (برهان ) (غیاث ). نام شهری از ولایت پارس ، کذا فی زفان گویا.
چهللغتنامه دهخداچهل . [ چ ِ هَِ ] (عدد، ص ، اِ) چهار دهه . عددی که از چهار برابر کردن عدد ده واحد مرتبه ٔ دوم یا مرتبه ٔ دهگان (عشرات ) پیدا شود. (40 = 10 * 4). عدد مابین سی و نه و چهل و یک
چهللغتنامه دهخداچهل . [ چ ِ هَِ ] (عدد، ص ، اِ) چهار دهه . عددی که از چهار برابر کردن عدد ده واحد مرتبه ٔ دوم یا مرتبه ٔ دهگان (عشرات ) پیدا شود. (40 = 10 * 4). عدد مابین سی و نه و چهل و یک
مورچهللغتنامه دهخدامورچهل . [ هََ ] (اِ) بادزنی که از پر طاوس برای پرانیدن مگس سازند. || آلت مویی که بدان لباس ها را پاک کنند. (ناظم الاطباء).
