چنهلغتنامه دهخداچنه . [ چ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) مخفف چانه است که فک اسفل آدمی و حیوانات دیگر باشد (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). فک اسفل را گویند و آن را چانه و زفر نیز گویند. (جهانگیری ). چانه . زنخ . رجوع به چانه و زنخ شود.
چنهلغتنامه دهخداچنه . [ چ ِ ن َ ] (اِ) دانه باشد بغایت ریزه که خوراک مرغان کنند. (جهانگیری ). دانه . و این مختصر چینه است .(شرفنامه ٔ منیری ). مخفف چینه که دانه ٔ مرغان است . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). مخفف چینه . دانه . (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ) :</s
ابعاد نهاییfinished size, neat size, finished measure, net measure, net size, target sizeواژههای مصوب فرهنگستانابعاد چوب پس از ماشینکاری
سحابی نِی ـ آلنNey-Allen Nebulaواژههای مصوب فرهنگستانچشمۀ گستردهای از گسیل فروسرخ که در سحابی جبار و در نزدیکی ذوزنقه واقع شده است
معادلۀ یونی نهاییnet ionic equationواژههای مصوب فرهنگستانمعادلۀ شیمیایی یک واکنش در محلول که در آن یونهای تماشاچی یا ناظر حذف شدهاند تا تغییر شیمیایی واقعی را نشان دهند
چنه سرلغتنامه دهخداچنه سر. [ چ َ ن َس َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تولم بخش مرکزی شهرستان فومن که در 10 هزارگزی شمال فومن و 3 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ صومعه سرا به رشت واقع شده . جلگه و معتدل است . 238
چنه دانلغتنامه دهخداچنه دان . [ چ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مخفف چینه دان یعنی ژاغر و حوصله ٔ پرندگان . رجوع به چینه دان شود.
چانهفرهنگ مترادف و متضاد۱. چنه، حنک، ذقن، زنخدان، زنخ ۲. چونه، گلوله خمیر ۳. سخنمنثور ≠ شعر، چامه، سخن منظوم ۴. پرگویی ۵. تخفیفگیری ≠ مکاس
موی کنلغتنامه دهخداموی کن . [ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه یا آنچه مو را می کند. || (اِ مرکب ) منقاش و موچینه . (ناظم الاطباء): منقاش ؛ آهن موی کن . منتاخ .(منتهی الارب ). منماص ؛ موی کن یعنی موی چنه . (دهار).
والاذلغتنامه دهخداوالاذ. (اِ) رده ٔ دیوار. || گلی که بدان دیوار برآرند. || سقف . (رشیدی ). رجوع به والاد شود. || قالب طاق و گنبد که از چوب و گل سازند و بعد از آن به گچ و خشت بپوشند. (رشیدی ). || در نسخه ٔ میرزا [ : فرهنگ ابراهیمی ] عمارت رنگین و در مؤید عمارت گلین گفته و معنی اول اصح است چه د
دام گشتنلغتنامه دهخدادام گشتن . [ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) بصورت دام درآمدن . صورت تله و دام بخود گرفتن . شکل دام یافتن . || آلت گرفتاری و وسیله گرفتار آمدن شدن . تله شدن . وسیله ٔ گرفتاری گردیدن : کنون نام چوبینه بهرام گشت همان تخت سیمین ترا دام گشت . <p class="au
مزبلهلغتنامه دهخدامزبله . [م َ ب ِ ل َ / ل ِ ] (از ع ، اِ) زبیل دان و آن جائی که از خانه و یا کوچه که در آن زبیل و خاکروبه و خاشاک ریزند. (ناظم الاطباء). خاکروبه دان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). سرگین دان . (دهار). جای سرگین . زبیل دان . زباله دان . جای کثاف
چنه سرلغتنامه دهخداچنه سر. [ چ َ ن َس َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تولم بخش مرکزی شهرستان فومن که در 10 هزارگزی شمال فومن و 3 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ صومعه سرا به رشت واقع شده . جلگه و معتدل است . 238
چنه دانلغتنامه دهخداچنه دان . [ چ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مخفف چینه دان یعنی ژاغر و حوصله ٔ پرندگان . رجوع به چینه دان شود.
موچنهلغتنامه دهخداموچنه . [ چ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مظفار. منقاش . (منتهی الارب ). موچینه . موچنا. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به موچینه شود.