چارگامهلغتنامه دهخداچارگامه . [ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) اسب رهوار خوشرفتار باشد. (برهان ). کنایه از اسب راهوار. (آنندراج ). اسب تیزرو. اسب راهوار : ساقیا اسب چارگامه بران تا رکاب سه گانه بستانیم . خاقانی (از آن
چارگامهفرهنگ فارسی عمیداسب تندرو؛ اسب راهوار: ◻︎ ساقیا اسب چارگامه بران / تا رکاب سهگانه بستانیم (خاقانی: ۴۸۳).
حرامیةلغتنامه دهخداحرامیة.[ ح َ می ی َ ] (اِخ ) آبی ازآن بنی زنباع از بنی عمروبن کلاب است که تا نزدیک نسیر میرسد. (معجم البلدان ).
حرامیةلغتنامه دهخداحرامیة. [ ح َ می ی َ ] (اِخ ) محله ای به کوفه که بنوحرام کرده اند. (منتهی الارب ).
آرامگهلغتنامه دهخداآرامگه . [ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف آرامگاه . جای آسایش . مهد. مهاد : نهاده برآن دژ دری آهنین هم آرامگه گشت و هم جای کین . فردوسی .ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست ؟ <p class="auth
ارومهلغتنامه دهخداارومه . [ اَ م َ / م ِ ] (اِ) علفی که اشخار از آن حاصل شود. شخار. اشنان . اشنه . اشنان القصارین . غاسول رومی .
ارومةلغتنامه دهخداارومة. [ اَ / اُ م َ ] (ع اِ) بن درخت . ریشه ٔ درخت . بیخ درخت و جز آن . کونه ٔ درخت . (مهذب الاسماء). اصل . اساس . ج ، اُروم . (مهذب الاسماء) : الحمد ﷲ الذی انتخب امیرالمؤمنین من اهل تلک الملة التی علت غراسها و رست ا
گامهلغتنامه دهخداگامه . [ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) (از: گام ، قدم + -ه ، نسبت ) در ترکیب آید: چهارگامه . چارگامه . رجوع به چهارگامه و چارگامه شود.
رکابلغتنامه دهخدارکاب . [ رِ ] (ع اِ) شتران که بدان سفر کرده شود (واحد ندارد) یا واحد آن راحلة است . ج ، رُکُب و رِکابات و رَکائِب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). شتر که واحد آن راحلة است و ج ، رکائب و رکب و رکابات . (از اقرب الموارد). شتران که بر آن سفر کنند. اشتران باری نر و همه یکسان و