لغت‌نامه دهخدا
چارضرب . [ ض َ ] (اِ مرکب ) نوعی از نوازش ساز که بهندی چوتالا گویند. (آنندراج ). نوعی از نواختن ساز. (ناظم الاطباء). قسمی نواختن ضرب است . || نوعی از نواختن ضرب که در زورخانه معمول است . || نوعی از اشغال صوفیان .(آنندراج ). || کنایه از تراشیدن موی ریش و بروت و ابرو که بعضی قل
