پیچانندهلغتنامه دهخداپیچاننده . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) که پیچاند. آنکه پیچاند. خماننده . گرداننده . بپیچ و تاب دارنده .
رخ پیچانلغتنامه دهخدارخ پیچان . [ رُ ] (نف مرکب ) پیچاننده ٔ روی . گرداننده ٔ رخسار. روگردان . روی گردان : گر بپیچم در کمند زلف توچون کمند از شرم رخ پیچان مشو.خاقانی .
مؤشبلغتنامه دهخدامؤشب . [ م ُ ءَش ْ ش ِ ] (ع ص ) برآغالاننده و برانگیزنده . (آنندراج ). آنکه می آغالاند و فتنه برمی انگیزد. (ناظم الاطباء). مؤتشب . رجوع به مؤتشب شود. || درهم پیچاننده چنانکه درختان را. || آنکه درهم می پیچاند. (ناظم الاطباء).
گرایندهلغتنامه دهخداگراینده . [ گ َ / گ ِ ی َ دَ / دِ ] (نف ) مایل . متمایل : فزاینده ٔ نام و تخت قبادگراینده ٔ تاج و شمشیر و داد. فردوسی .اگر مهربان باشد او بر پدر<b
