پدرختهلغتنامه دهخداپدرخته . [ پ ِ رَ ت َ / ت ِ ] (ص ) غمگین . اندوهناک . اندوهگین . حزین . محزون . مغموم : شنیدم چو دستان ز مادر بزادبرآمد همه کار ایران ببادکه چون او جدا شد ز مادر بفال جهان سربسر گشت پر قیل و قال ز ز
پدرختهفرهنگ فارسی عمیدغمگین؛ اندوهگین: ◻︎ ز زادن چو مادرش پردخته شد / روانش از آن دیو پدرخته شد (فردوسی: لغتنامه: پدرخته).
درختچهلغتنامه دهخدادرختچه . [ دِ رَ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مصغر درخت . درخت که طبعاً قد کوتاه دارد. درختک . ثُمنُش . جنبة. (یادداشت مرحوم دهخدا).
درپیختهلغتنامه دهخدادرپیخته . [ دَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) پیخته . پیچیده شده . تاه شده : و منه نشر الخشب بالمنشار، برای آنکه چوب تا درست باشد به نامه و جامه ٔ درپیخته ماند و چون به منشار نشر کنند به آن ماند که جامه یا نامه برافلاخند. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج <s
پردختهلغتنامه دهخداپردخته . [ پ َ دَ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) پرداخته . اداشده . تأدیه شده . || پرداخته . تهی . خالی . مخلی . صافی : نه ازدل بر او خواندند آفرین که پردخته از تو مبادا زمین . فردوسی .پیاده