دگرنامیaliasingواژه‌های مصوب فرهنگستانبروز خطا در بسامدهای پایین طیف دامنۀ یک تابع گسسته براثر نمونه‌برداری نامناسب
الکاوانAlateenواژه‌های مصوب فرهنگستانانجمنی برای اجرای برنامۀ دوازده‌قدمی متشکل از الکاوندهای نوجوانانی که در ارتباط مستمر با یک فرد الکلی بوده‌اند * واژۀ الکاوان از ادغام دو واژۀ الکاوند و نوجوان، به قیاس با صورت لاتین آن، ساخته شده است
خلنگزارheath, heathlandواژه‌های مصوب فرهنگستان1. پوشش گیاهی اراضی پست با خاک فقیر و اسیدی ماسه‌ای یا شنی که گیاه غالب آن خلنگ است 2. سطح باز و کشت‌نشده‌ای حاوی خاک ماسه‌ای یا شنی با پوشش گیاهی کوتاه
دُش‌نمایی تصویرimage aliasingواژه‌های مصوب فرهنگستانبدنمایی یا از دست رفتن اطلاعات تصویر براثر نمونه‌برداری ناکافی
گونۀ بومی‌شدهalien speciesواژه‌های مصوب فرهنگستانگیاهی که به دست انسان به محلی برده شده و بومی آنجا شده است
بردعیلغتنامه دهخدابردعی . [ب َ دَ ] (ص نسبی ) منسوب است به بردع ، پشماگند فروش . (تفلیسی ). پالان گر و زین فروش و زین گر. (آنندراج ).
اکافلغتنامه دهخدااکاف . [ اَک ْ کا ] (ع ص ) خوی گیرساز و عرق گیرساز. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || خوی گیرفروش . (از اقرب الموارد). || پالان گر را گویند. (آنندراج ). پالان دوز. ج ، اکافون . (مهذب الاسماء).
پالانلغتنامه دهخداپالان . (نف ، ق )نعت فاعلی از پالودن . در حال پالودن . || (اِ) زین کاه آکنده ٔ خر، الاغ و استر و اسب پالانی . پشماکندی که به پشت ستور نهند. پشماگند. کوُر. اِکاف . اُکاف . وِکاف . قتب . حقب رَحل (پالان شتر) : بدیبا بیاراسته ده شتررکابش همه سیم و
پالانفرهنگ فارسی عمیدپوشاک ضخیم آکنده از پشم یا کاه یا پوشال که بر پشت حیوانات بارکش می‌گذارند و بر روی آن بار می‌بندند یا سوار می‌شوند: ◻︎ آن یکی خر داشت و پالانش نبود / یافت پالان گرگ خر را درربود (مولوی: ۳۶).
پالانفرهنگ فارسی معین( اِ.) پوششی ضخیم انباشته از کاه ، پشم یا پوشال که بر پشت ستور می نهند برای نشستن یا بار نهادن . ؛ ~ کسی کج بودن کنایه از: رفتاری غیراخلاقی و ناروا داشتن .
پالانلغتنامه دهخداپالان . (نف ، ق )نعت فاعلی از پالودن . در حال پالودن . || (اِ) زین کاه آکنده ٔ خر، الاغ و استر و اسب پالانی . پشماکندی که به پشت ستور نهند. پشماگند. کوُر. اِکاف . اُکاف . وِکاف . قتب . حقب رَحل (پالان شتر) : بدیبا بیاراسته ده شتررکابش همه سیم و
مرتع پالانلغتنامه دهخدامرتع پالان . [ م َ ت َ ] (اِخ ) نام اراضی واقع در شمال قله شاهان 50 الی 60هزارگزی گهواره انتهای شمال غربی دهستان گوران است که در آمار بنام جاف علی بیگ سلطان نوشته شده و سکنه آن را 2
پالانفرهنگ فارسی عمیدپوشاک ضخیم آکنده از پشم یا کاه یا پوشال که بر پشت حیوانات بارکش می‌گذارند و بر روی آن بار می‌بندند یا سوار می‌شوند: ◻︎ آن یکی خر داشت و پالانش نبود / یافت پالان گرگ خر را درربود (مولوی: ۳۶).
