هویج

havij

معنی

۱. ریشه‌ای مخروطی‌شکل خوراکی با اندوختۀ غذایی به رنگ زرد یا سرخ؛ زردک؛ گزر.
۲. گیاه این ریشه که دارای ساقه‌های باریک، برگ‌های بریده، و گل‌های سفید و چتری می‌باشد.

مترادف

زردک، گزر

جست‌وجوی دقیق

هویج

لغت‌نامه دهخدا

هویج . [ هََ ] (اِ) حَویج . نوعی رستنی که بیخ آن را خام یا پخته خورند همچون چغندر. زردک . گزر. رجوع به گزر شود.

هویج

فرهنگ فارسی عمید

۱. ریشه‌ای مخروطی‌شکل خوراکی با اندوختۀ غذایی به رنگ زرد یا سرخ؛ زردک؛ گزر.۲. گیاه این ریشه که دارای ساقه‌های باریک، برگ‌های بریده، و گل‌های سفید و چتری می‌باشد.

هویج

(هَ) (اِ.) گیاه علفی دوساله از تیرة چتریان ، با ریشه راست ، ساقة بی کرک یا پوشیده از تار. برگ های متناوب و گل های کوچک سفید و مجتمع به صورت چتر. ریشة این گیاه نارنجی یا زرد است و مصرف غذایی و دارویی بالا دارد، گزر، زردک .

جست‌وجوی هم‌آوا

دهانه‌پوش‌بند

hatch bar 1, hatch clamping beam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بستی متشکل از الوارهای چوبی یا تسمه‌های فلزی که بر روی دهانه‌پوش نصب و گاه پیچ می‌شود تا از باز شدن و جابه‌جایی دهانه‌پوش براثر باد و دیگر عوامل طبیعی جلوگیری شود

زهوار دهانه‌پوش

hatch batten, battening bar, hatch bar 2, battening iron

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تسمه‌ای فلزی که از آن برای محکم کردن دهانه‌پوش استفاده می‌کنند

حوج

لغت‌نامه دهخدا

حوج . [ ح َ ] (ع اِمص ) درویشی . (منتهی الارب ). فقر و فاقه . (اقرب الموارد).

حوج

لغت‌نامه دهخدا

حوج . [ ح َ ] (ع اِمص ) سلامت . (اقرب الموارد) (آنندراج ). گویند: حوجاً لک ؛ اَی سلامة. (اقرب الموارد) (آنندراج ) (محیط المحیط) . || (مص ) نیازمند شدن . (منتهی الارب ). حاجتمند شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ).