هرزگی

harzegi

معنی

۱. یاوه‌گویی.
۲. ولگردی.
۳. هرزه بودن؛ کار زشت کردن.

مترادف

الواطی، بیهودگی، عیاشی، فسقوفجور، لاابالیگری، لعب، لودگی، لهو

جست‌وجوی دقیق

هرزگی

لغت‌نامه دهخدا

هرزگی . [ هََ زَ / زِ ] (حامص ) کار بد. کار قبیح . تباهکاری . (یادداشت به خط مؤلف ). || ناز و کرشمه . فریب و دلربائی : به دست باد چنین زلف خویش باد مده که هست پیشه ٔ او هرزگی و غمازی . هم

هرزگی

فرهنگ فارسی عمید

۱. یاوه‌گویی.۲. ولگردی.۳. هرزه بودن؛ کار زشت کردن.

هرزگی

bawdiness, debauchery, depravity, dissipation, dissoluteness, easy virtue, filth, impureness, impurity, indecency, lechery, lewdness, license, licentiousness, luridness, obscenity, profligacy, prurience, salaciousness, scatology, sensuality, sleaziness, smuttiness, vulgarity

هرزگی

فرهنگ فارسی معین

(هَ زِ) [ په . ] (حامص .) 1 - یاوه گویی . 2 - ولگردی .

جست‌وجوی هم‌آوا

حریجی

لغت‌نامه دهخدا

حریجی . [ ح ُ رَ ] (اِخ ) سمرةبن جندب بن هلال بن حریج بن مرةبن حروف فزاری . پیغمبر را درک کرد. عبدالرحمان بن ابی لیلی از وی روایت دارد. (سمعانی ).

حریجی

لغت‌نامه دهخدا

حریجی . [ ح ُ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به حریج ، بطنی از فزارة. (سمعانی ).

حریزی

لغت‌نامه دهخدا

حریزی . [ ح َ ] (ص نسبی ) منسوب به حریز، قریه ای به یمن . (سمعانی ).

حریزی

لغت‌نامه دهخدا

حریزی . [ ح ُ رَ ] (اِخ ) محمدبن عبدالرحیم بن محمدبن شیخ حریز حسینی قاسمی سیوطی مالکی . پس از سال 1120 هَ . ق . درگذشت . او راست : «الکواکب الدریة فی حل الفاظ الجوهرة اللقانیة» در علم توحید در یک مجلد. (هدیة العارفین ج <span class="hl" dir="l

هرگزی

لغت‌نامه دهخدا

هرگزی . [ هََ گ ِ ] (ص نسبی ) مرکب از هرگز + یاء نسبت . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). ابدی و لایزالی . (آنندراج ) (برهان ). ابدی . سرمدی . همیشگی . فناناپذیر. (یادداشت به خط مؤلف ) : زمین را بلندی نبد جایگاه یکی هرگزی تیره بود و سیاه . <p class