نفایه

nafāye

۱. چیزی که آن را به‌واسطۀ پستی از چیز دیگر جدا کنند و دور بیندازند؛ ناسره.
۲. (اسم، صفت) پَست؛ زبون: ◻︎ با مردم «نفایه» مکن صحبت / زیرا که از نفایه بیالایی (ناصرخسرو: ۷).
۳. (اسم) سخن ناشایست.