نخل

naxl

معنی

۱. (زیست‌شناسی) از درختان گرمسیری با تنۀ استوانه‌ای و بی‌شاخه و برگ‌های بزرگ و دارای بریدگی‌های عمیق؛ درخت خرما.
۲. [قدیمی] تابوت.
۳. [قدیمی] عماری.
۴. [قدیمی] آرایش تابوت مرده.
۵. [قدیمی] گل یا درخت مصنوعی که از موم یا کاغذ درست کنند.

مترادف

خرمابن، درختخرما، فسیل، مغ، نخیل

برابر پارسی

خرمابن

جست‌وجوی دقیق

نخل

لغت‌نامه دهخدا

نخل . [ ن َ ] (ع اِ) درخت خرما. (فرهنگ نظام ) (اقرب الموارد) (غیاث اللغات ). خرمادرخت . (آنندراج ) (منتهی الارب ). نخیل . (مهذب الاسماء). خرمابن . (مهذب الاسما) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 98) (منتهی الارب ). نخیل لینة. عذق . عقار. باسقه .(یاددا

نخل

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) از درختان گرمسیری با تنۀ استوانه‌ای و بی‌شاخه و برگ‌های بزرگ و دارای بریدگی‌های عمیق؛ درخت خرما.۲. [قدیمی] تابوت.۳. [قدیمی] عماری.۴. [قدیمی] آرایش تابوت مرده.۵. [قدیمی] گل یا درخت مصنوعی که از موم یا کاغذ درست کنند.

نخل

دیکشنری فارسی به عربی

تاريخ , نخلة

نخل

فرهنگ فارسی معین

(نَ) [ ع . ] (اِ.) درخت خرما.

نخل

فرهنگ مترادف و متضاد

خرمابن، درختخرما، فسیل، مغ، نخیل

جست‌وجوی هم‌آوا

نخچیل

لغت‌نامه دهخدا

نخچیل . [ ن َ ] (اِ) نخچل . گرفتن اندام با دو سر ناخن دست یادو انگشت چنانکه به درد آید. (برهان قاطع) (آنندراج ). نخچل . نشکنج . (ناظم الاطباء). نخجل . (جهانگیری ).

نخچل

لغت‌نامه دهخدا

نخچل . [ ن َ چ َ / ن َ چ ُ ] (اِ) آن چیزی است که به سر دو ناخن گیرند. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). گرفتن اندام باشد با دو سر ناخن یا دو سر انگشت دست ، چنانکه به درد آید. (برهان قاطع) (از آنندراج ) (از جهانگیری ). نخچل = نخچر = نخچیل . (حاشی

نخیل

لغت‌نامه دهخدا

نخیل . [ ن َ ] (ع اِ) خرمابن . (ناظم الاطباء). درخت خرما. || درختهای خرما. (آنندراج ). ج ِ نخل . (از ناظم الاطباء) : چنان آسمان بر زمین شد بخیل که لب تر نکردند زرع و نخیل .سعدی .

نخیل

فرهنگ فارسی عمید

درخت خرما؛ خرمابُن.

نخیل

فرهنگ فارسی معین

(نَ) [ ع . ] (اِ.) خرمابن .

جست‌وجوی مشابه

نخلةالیمانیة

لغت‌نامه دهخدا

نخلةالیمانیة. [ ن َ ل َ تُل ْ ی َ نی ی َ ] (اِخ ) رجوع به نخلةالشامیة شود.

نخلی

لغت‌نامه دهخدا

نخلی . [ ن َ ] (ص نسبی ) چون نخل . به شکل نخل . مانند نخل .- بواسیر نخلی ؛ آن بود که شاخها و بیخهای بسیار دارد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).

نخلی

لغت‌نامه دهخدا

نخلی . [ ن َ ] (ص ، اِ) در تداول ، نخری . بچه ٔ اول زنی . (یادداشت مؤلف ).- شکم نخلی .

نخله

لغت‌نامه دهخدا

نخله . [ ن َ ل َ / ل ِ ] (از ع ، اِ) خرمابن .(ناظم الاطباء). رجوع به نخلة شود. || عصای مسافر. || کفش . پاپوش . (ناظم الاطباء).

نخلة

لغت‌نامه دهخدا

نخلة. [ ن َ ل َ ] (اِخ ) (ذوالَ ...) لقب مسیح بن مریم علیهاالسلام . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

nipa palm

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نخل نخل

American oil palm

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نخل آمریکایی نخل

palmite

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نخل

طَلْعٌ

فرهنگ واژگان قرآن

شکوفه - شکوفه نخل - اولين مرحله ظهور خرما بر شاخههاي نخل است (کلمه طلع در نخل به منزله گرد گل در ساير درختان است )

sugar palm

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نخل قند

جست‌وجوی هم‌آغاز

نخلةالیمانیة

لغت‌نامه دهخدا

نخلةالیمانیة. [ ن َ ل َ تُل ْ ی َ نی ی َ ] (اِخ ) رجوع به نخلةالشامیة شود.

نخلی

لغت‌نامه دهخدا

نخلی . [ ن َ ] (ص نسبی ) چون نخل . به شکل نخل . مانند نخل .- بواسیر نخلی ؛ آن بود که شاخها و بیخهای بسیار دارد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).

نخلی

لغت‌نامه دهخدا

نخلی . [ ن َ ] (ص ، اِ) در تداول ، نخری . بچه ٔ اول زنی . (یادداشت مؤلف ).- شکم نخلی .

نخل پیر

لغت‌نامه دهخدا

نخل پیر. [ ن َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان رودخانه ٔ بخش میناب شهرستان بندرعباس . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).

نخل محرم

لغت‌نامه دهخدا

نخل محرم . [ ن َ ل ِ م ُ ح َرْ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نخل عزا. نخل ماتم . تابوت . (ازآنندراج ). نخلی که به ایام عزاداری عاشورا به انواع پارچه ها و چراغ ها و آئینه ها و شمشیرها و جز آن تزیین کنند و آن را که به اطاق مزین بزرگی شبیه است جمع کثیری بر دوش گیرند و در تکیه بگ

جست‌وجوی هم‌قافیه

پنیر نخل

لغت‌نامه دهخدا

پنیر نخل . [ پ َ رِ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزی است شیرین سپیدرنگ قریب به طعم شیر که در درون گلوگاه و سر نخل جای دارد و چون آن را ببرند یا زخمی برآن کنند نخل از ثمر بازماند. جمار. شحم النخل . لب ّالنخل . قلب النخل . پنیر خرما. رجوع به پنیر خرما شود.

تازه نخل

لغت‌نامه دهخدا

تازه نخل . [ زَ / زِ ن َ ] (اِ مرکب ) نخل تازه . خرمابن جوان و سرسبز. نخل نورسته و باطراوت . خرمابن شاداب و بارور : ز باغ خاطر من خواه تازه نخل سخن ز خشک بید هر افسرده دل چه آری یاد؟ خاقان

خصلفةالنخل

لغت‌نامه دهخدا

خصلفةالنخل . [ خ َ ل َ ف َ تُن ْ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سبکی بار خرمابن . (از منتهی الارب ). صواب بضاد معجم یعنی خضافةالنخل است . (منتهی الارب ).

متنخل

لغت‌نامه دهخدا

متنخل . [ م ُ ت َ ن َخ ْ خ ِ ] (اِخ ) مالک بن عویمربن عثمان هذلی . ملقب به ابواثیله ، شاعری است از نوابغ هذیل . صاحب اغانی قصیده ای را باو نسبت داده است که در رثاء پسرش اثیله گفته است . (از اعلام زرکلی ج 3ص 829</spa

متنخل

لغت‌نامه دهخدا

متنخل . [ م ُ ت َ ن َخ ْ خ ِ ] (ع ص ) آن که بهترین را برگزیند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که برمیگزیند بهترین چیزی را.(ناظم الاطباء). || بیزنده و غربال کننده .(ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). و رجوع به تنخل شود.

ترجمه مقاله