ناگروندهلغتنامه دهخداناگرونده . [ گ ِ رَ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) کافر. (مجمل اللغة) (دهار) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). کَفّار. کفور. (منتهی الارب ). که نگرود و ایمان نیاورده .
ناچراندهلغتنامه دهخداناچرانده . [ چ َ دَ / دِ] (ن مف مرکب ) که چرانده نشده باشد. مزرعه و علفزاری که مواشی و اغنام در آن هنوز به چرا نرفته باشند.
ناچرانیدهلغتنامه دهخداناچرانیده . [ چ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که چرانیده نشده است . مقابل چرانیده . رجوع به چرانده و چرانیده شود: تریکة؛ مرغزاری که ناچرانیده مانده باشد. (منتهی الارب ).
ناراندهلغتنامه دهخدانارانده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقبول . غیرمردود. که رانده و مطرود و مردود نیست . || نرانده . مقابل رانده . رجوع به رانده و راندن شود.
نگروندهلغتنامه دهخدانگرونده . [ ن َ گ ِرَ وَ دَ / دِ / ن َ رَ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ناگرونده . نامؤمن . که نگرویده است و ایمان نیاورده است .کافر. ناخستو. مقابل گرونده . رجوع به گرونده شود.<br
ناگرویدهلغتنامه دهخداناگرویده . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج ). ناگرونده . || نافرمان . سرکش . || آنکه اعتماد نمی کند. (ناظم الاطباء).
کفارلغتنامه دهخداکفار. [ ک َف فا ] (ع ص ) ناسپاس و ناگرونده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) : انک ان تذرهم یضلوا عبادک و لایلدوا الا فاجراً کفاراً. (قرآن 27/71)؛ اگر ایشان را زنده گذاری این بندگان ترا که گر
