مناط

manāt

معنی

ملاک؛ میزان.

مترادف

۱. اساس، بنیان، حجت، سند، ملاک
۲. معیار، مبنا
۳. آویختگی، آویزش، تعلیق

جست‌وجوی دقیق

مناط

فرهنگ فارسی عمید

ملاک؛ میزان.

مناط

لغت‌نامه دهخدا

مناط. [ م َ ](ع مص ) (از «ن و ط») مصدر میمی است . به چیزی درآویختن . (غیاث ) (آنندراج ). || (اِمص ) به معنی درآویختگی و پیچیدگی که حاصل بالمصدر است . (غیاث ) (آنندراج ). درآویختگی و پیچیدگی . (از ناظم الاطباء). || (اِ) صیغه ٔ اسم ظرف به معنی جای درآویختن چیزی . (غیاث ) (آنندر

مناط

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) درآویختن . 2 - (اِمص .) آویختگی ، تعلیق . 3 - (اِ.) جای آویختن . 4 - ملاک ، سند. 5 - مقصد، مطلب .

مناط

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اساس، بنیان، حجت، سند، ملاک ۲. معیار، مبنا ۳. آویختگی، آویزش، تعلیق

جست‌وجوی هم‌آوا

تکوار

monoid, unitary semigroup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نیم‏گروهی که عنصر همانی دارد

مئناث

لغت‌نامه دهخدا

مئناث . [ م ِءْ ](ع ص ) زنی که او را عادت ماده زادن باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و همچنین است رجل مئناث زیرا مذکر و مؤنث در وزن مفعال یکسانند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || زمین نرم بسیار رویاننده ٔ نبات . || شمشیر کند. (منتهی الارب ) (از

میناث

لغت‌نامه دهخدا

میناث . (ع ص ) مئناث . (آنندراج ). صورتی از مئناث . ج ، مآنیث . (مهذب الاسماء). رجوع به مئناث و مهذب الاسماء شود : و توفی ابنه ابوعلی فی شهور سنة تسع و عشرین و خمسمائة و کان میناثاً. (تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 197).

منأت

لغت‌نامه دهخدا

منأت . [ م ُ ءَ ] (ع ص ) دورکرده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

منأث

لغت‌نامه دهخدا

منأث . [ م َ ءَ ] (ع مص ) دور شدن . نَأث . || کوشیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || درنگ کردن . (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی مشابه

مناطقی

لغت‌نامه دهخدا

مناطقی . [ م َ طِ قی ی ] (ع ص نسبی ) کمرگر. (مهذب الاسماء). || منسوب است به مناطق که جمع منطقة است . (از انساب سمعانی ).

مناطل

لغت‌نامه دهخدا

مناطل . [ م َ طِ ] (ع اِ) افشردگیها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). معصره ها و منگنه ها. (ناظم الاطباء). چرخشتها که در آن چیزها بیفشرند. (از اقرب الموارد).

مناطقة

لغت‌نامه دهخدا

مناطقة. [ م ُ طَ ق َ ] (ع مص ) با کسی سخن گفتن . (المصادر زوزنی ). با هم گفتگو و سخن کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مناطاة

لغت‌نامه دهخدا

مناطاة. [ م ُ ] (ع مص ) با یکدیگر کاویدن . (مجمل اللغة). با یکدیگر نزاع کردن و ستم نمودن . || دو زن روباروی نشسته گروهه ٔ رشته پیش یکدیگر انداختن تا بافند جامه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مناطبة

لغت‌نامه دهخدا

مناطبة. [ م ُ طَ ب َ ] (ع مص ) بر یکدیگر برآغالانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

سندیت

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ارزش، اصالت، اعتبار ۲. ملاک، مناط، حجت

ملاک

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اصل، مایه ۲. الگو، سند، معیار، مقیاس، مناط

بنیان

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اساس، بن، مناط ۲. بنیاد، پایه، پی، شالوده، مبنا ۳. تاسیس

اساس

فرهنگ مترادف و متضاد

اصل، بن، بنیان، بنیاد، پایه، پی، زمینه، شالوده، قاعده، کنه، ماخذ، مبنا، محور، مناط، نهاد

کانالت تو

لغت‌نامه دهخدا

کانالت تو. [ ل ِت ْ ت ُ ] (اِخ ) نقاش ایتالیایی که در ونیز بدنیا آمد. وی مؤلف کتاب مناط ونیز است (1768-1697).

جست‌وجوی هم‌آغاز

مناطقی

لغت‌نامه دهخدا

مناطقی . [ م َ طِ قی ی ] (ع ص نسبی ) کمرگر. (مهذب الاسماء). || منسوب است به مناطق که جمع منطقة است . (از انساب سمعانی ).

مناطل

لغت‌نامه دهخدا

مناطل . [ م َ طِ ] (ع اِ) افشردگیها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). معصره ها و منگنه ها. (ناظم الاطباء). چرخشتها که در آن چیزها بیفشرند. (از اقرب الموارد).

مناطقة

لغت‌نامه دهخدا

مناطقة. [ م ُ طَ ق َ ] (ع مص ) با کسی سخن گفتن . (المصادر زوزنی ). با هم گفتگو و سخن کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مناطاة

لغت‌نامه دهخدا

مناطاة. [ م ُ ] (ع مص ) با یکدیگر کاویدن . (مجمل اللغة). با یکدیگر نزاع کردن و ستم نمودن . || دو زن روباروی نشسته گروهه ٔ رشته پیش یکدیگر انداختن تا بافند جامه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مناطبة

لغت‌نامه دهخدا

مناطبة. [ م ُ طَ ب َ ] (ع مص ) بر یکدیگر برآغالانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

ترجمه مقاله