ممدوح

mamduh

معنی

ستایش‌شده؛ ستوده‌شده.

مترادف

۱. ستوده، محمود ≠ مقدوح، ناممدوح
۲. ستایششده، تحسینشده ≠ ستایشگر

جست‌وجوی دقیق

ممدوح

لغت‌نامه دهخدا

ممدوح . [ م َ ] (ع ص ) ستوده شده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بستوده . ستوده . (دهار). || آنکه او را به شعر ستایش کرده اند. آنکه او را شاعر در شعرش ثنا گفته است . مقابل مذموم : در هر زبان به دانش ممدوح در هر دلی به جود محبب . <p class="auth

ممدوح

فرهنگ فارسی عمید

ستایش‌شده؛ ستوده‌شده.

ممدوح

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) ستایش شده ، مدح شده .

ممدوح

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ستوده، محمود ≠ مقدوح، ناممدوح ۲. ستایششده، تحسینشده ≠ ستایشگر

ممدوح

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: mamdoh) (عربی) آن‌که در شعر مدح یا ستایش شده باشد ؛ ستایش شده ، تحسین شده ، پسندیده .

جست‌وجوی هم‌آوا

ممدوحی

لغت‌نامه دهخدا

ممدوحی . [ م َ ] (حامص ) ستوده بودن . ستودگی . پسندیدگی . || ممدوح کسی بودن . مورد مدح کسی قرار داشتن . مقابل مادحی .

ممدوحی

لغت‌نامه دهخدا

ممدوحی . [ م َ حی ی ] (ص نسبی ، اِ) سکه ٔ ترکی عراقی از نقره ، مساوی 24 قرش که گمان می رود منسوب به ممدوح پاشا بوده باشد. (از نقودالعربیة ص 186).

مماداة

لغت‌نامه دهخدا

مماداة. [ م ُ ] (ع مص ) پر کردن . (منتهی الارب ). مِداء. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مداء شود.

مماذاة

لغت‌نامه دهخدا

مماذاة. [ م ُ ] (ع مص ) ملاعبت کردن با یکدیگر که مذی آورد. (منتهی الارب ). مِذاء. || نرمی و سستی کردن . (منتهی الارب ). رجوع به مذاء شود.

ممدوحة

لغت‌نامه دهخدا

ممدوحة. [ م َ ح َ ] (ع ص ) تأنیث ممدوح . رجوع به ممدوح شود.

جست‌وجوی مشابه

ممدوحات

لغت‌نامه دهخدا

ممدوحات . [ م َ ] (ع ص ، اِ) کارهای ستوده و امور پسندیده .(آنندراج ). کارها و یا چیزهای سزاوار و شایسته ٔ ستایش . (ناظم الاطباء). و رجوع به ممدوح و ممدوحة شود.