ملعبلغتنامه دهخداملعب . [ م َ ع َ ] (ع اِ) بازیگاه . ج ، ملاعب . (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). بازیگاه . (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ). بازیگاه و جای بازی . (ناظم الاطباء). || جای لهو و مجلس شادمانی : به روز آرایش مکتب شبانگه زینت ملعب ضیاء روز و شمع شب
ملعبلغتنامه دهخداملعب . [ م َ ع َ ] (ع مص ) لَعْب . لِعْب . لَعِب . (ناظم الاطباء). رجوع به لعب شود.
ملعبلغتنامه دهخداملعب . [ م ُ ل َع ْ ع ِ ] (از ع ، ص ، اِ) منحوت از لعاب . کلمه ای است برساخته ٔ فارسی زبانان . داروی لعاب دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
ملهبلغتنامه دهخداملهب . [ م ِ هََ ] (ع ص ) به نهایت خوب صورت . (منتهی الارب ). کسی که در نهایت خوب صورتی و نیکویی باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرد بسیارموی . (از اقرب الموارد).
ملهبلغتنامه دهخداملهب . [ م ُ ل َهَْ هََ ] (ع ص ) جامه ٔ کم رنگ . (منتهی الارب ). جامه ٔ نیم رنگ . (ناظم الاطباء). جامه ای که سرخ آن اشباع نشده باشد و رنگ پریده به نظر رسد. (از اقرب الموارد). || جامه ٔ سخت سرخ کرده . (مهذب الاسماء).
ملهبلغتنامه دهخداملهب . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) اسب تیزرو غبارانگیز. (از اقرب الموارد). || افروزنده . (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) (منتهی الارب ). و رجوع به الهاب شود.
ملحبلغتنامه دهخداملحب . [ م ِ ح َ ] (ع اِ) آنچه بدان چیزی را برند و خراشند. (منتهی الارب ). ابزاری که بدان چیزی را برند یا خراشند. (ناظم الاطباء). هر چیز که بدان برند یا پوست برکنند. کقوله : «لسانه کمقراض الخفاجی ملحباً» و گویند آهن برنده . (از اقرب الموارد). || (ص ) لسان ملحب ؛ زبانی بران .
ملحبلغتنامه دهخداملحب . [ م ُ ل َح ْ ح َ ] (ع ص ) پاره پاره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قطعه قطعه . گویند: قتیل ملحب ؛ ای مقطعاللحم . (از اقرب الموارد). || راه روشن فراخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). راه واضح . || رام و مطیع. (از اقرب الموارد).
ملعباتلغتنامه دهخداملعبات . [ م ُ ل َع ْ ع ِ ] (از ع ، ص ، اِ) در تداول فارسی زبانان ، داروها که لیزابه دارد چون به دانه و سپستان و بارتنگ و اسفرزه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
ملعبهلغتنامه دهخداملعبه . [ م ِ ع َ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) بازیچه . آنچه با آن بازی کنند. ج ، ملاعب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملعبة : بازیگر است این فلک گردان امروز کرد ملعبه تلقینم . ناصرخسرو (دیوان چ تهر
ملعبةلغتنامه دهخداملعبة. [ م ِ ع َ ب َ / م ُ ع ِ ب َ ] (ع اِ) نوعی از جامه ٔ بی آستین که کودکان بدان بازی کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ملعبهفرهنگ فارسی عمید۱. وسیلۀ بازی؛ بازیچه.۲. [قدیمی] پیراهن بیآستین که کودکان هنگام بازی کردن میپوشند.
ملعباتلغتنامه دهخداملعبات . [ م ُ ل َع ْ ع ِ ] (از ع ، ص ، اِ) در تداول فارسی زبانان ، داروها که لیزابه دارد چون به دانه و سپستان و بارتنگ و اسفرزه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
ملعبهلغتنامه دهخداملعبه . [ م ِ ع َ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) بازیچه . آنچه با آن بازی کنند. ج ، ملاعب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملعبة : بازیگر است این فلک گردان امروز کرد ملعبه تلقینم . ناصرخسرو (دیوان چ تهر
ملعبةلغتنامه دهخداملعبة. [ م ِ ع َ ب َ / م ُ ع ِ ب َ ] (ع اِ) نوعی از جامه ٔ بی آستین که کودکان بدان بازی کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ملعبهفرهنگ فارسی عمید۱. وسیلۀ بازی؛ بازیچه.۲. [قدیمی] پیراهن بیآستین که کودکان هنگام بازی کردن میپوشند.