مسننلغتنامه دهخدامسنن . [ م ُس َن ْ ن ِ ] (ع ص ) تیزکننده و روشن و تابان کننده ٔ کارزار و مانند آن . || آراسته کننده و نیکوکننده ٔ سخن را. || راست کننده نیزه را بسوی کسی . (از منتهی الارب ). || دندانپزشک . دندانساز. || سنت گذار. (یادداشت مرحوم دهخدا).
مسینیونلغتنامه دهخدامسینیون . [ م َ ] (اِ) شنگرف . (ناظم الاطباء). به لغت یونانی شنجرف را گویند که مصوران و نقاشان به کار برند. (آنندراج ) (برهان ). مسینون . و رجوع به شنجرف و شنگرف شود.
مسنونلغتنامه دهخدامسنون . [ م َ ] (ع ص ) مشورت کرده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تیزکرده از کارد و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تیزکرده و صیقل زده از کارد و جز آن . (ناظم الاطباء). تیز: سنان مسنون ؛ سنانی تیز. (مهذب الاسماء) (دهار). || آراسته کرده . روشن و تابان نموده . (منتهی الا
دندان سازلغتنامه دهخدادندان ساز. [ دَ ] (نف مرکب ) مسنن . که ساختن دندان پیشه دارد. که به ساختن دندان مصنوعی اشتغال دارد. (یادداشت مؤلف ). آنکه دندان عاریه می سازد. (ناظم الاطباء).
