مستحب

mostahab[b]

۱. (فقه) عملی که به‌جا آوردنش ثواب داشته باشد و ترک آن گناه و عقاب نداشته باشد.
۲. [قدیمی] دوست‌داشتنی؛ نیکو و پسندیده؛ دوست داشته‌شده.

پسندیده، نیکو، روا، جایز ≠ واجب، حرام، مکروه، مباح

شایسته