متوحش

mote(a)vahheš

معنی

۱. کسی که از چیزی ترس و وحشت دارد؛ ترسیده.
۲. جای ویران و متروک.

مترادف

ترسان، ترسیده، سراسیمه، مرعوب، هراسان

جست‌وجوی دقیق

متوحش

لغت‌نامه دهخدا

متوحش . [ م ُ ت َ وَح ْ ح ِ ] (ع ص ) خانه و جای ویران و بی اهل . (آنندراج ). ویران و خراب و متروک و بی اهل . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به توحش شود. || ترسیده . (ناظم الاطباء). وحشت زده و مرعوب . بد دل شده : لشکر ایشان از استماع این سخن م

متوحش

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که از چیزی ترس و وحشت دارد؛ ترسیده.۲. جای ویران و متروک.

متوحش

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ وَ حِّ) [ ع . ] (اِفا.) ترسیده ، وحشت کرده .

متوحش

فرهنگ مترادف و متضاد

ترسان، ترسیده، سراسیمه، مرعوب، هراسان

جست‌وجوی هم‌آوا

متوهز

لغت‌نامه دهخدا

متوهز. [ م ُت َ وَهَْ هَِ ] (ع ص ) سخت سپرنده زیر پای . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). سخت سپرنده زیر پای و پایمال کننده . (ناظم الاطباء). شدیدالوطء. (از اقرب الموارد).

متوحش گونه

لغت‌نامه دهخدا

متوحش گونه . [ م ُت َ وَح ْ ح ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، ق ) نگران . ترسان : بازگشتن بغاتکین متوحش گونه از بلخ و پس از آن بازآمدن ما از غزو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 536).