متقدم

mota(e)qaddem

معنی

۱. [مقابلِ متٲخِّر] کسی که در زمان پیشین زندگی می‌کرده است.
۲. (فلسفه) دارای تقدم.
۳. (صفت) [قدیمی] پیشین.
۴. (صفت) [قدیمی] پیشی‌گیرنده؛ پیش‌افتاده.

مترادف

۱. پیشین، سابق، پیش، گذشته
۲. پیشکسوت
۳. پیشاهنگ، پیشگام ≠ متاخر

جست‌وجوی دقیق

متقدم

لغت‌نامه دهخدا

متقدم . [ م ُ ت َ ق َدْ دِ ] (ع ص ) پیش آینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). || کسی که از پیش میرود و مینمایاند راه را. پیش رو و پیش شونده . (ناظم الاطباء). || سابق . گذشته . پیشتر. (ناظم الاطباء) : بروزگار متقدم چنان بودی . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص <

متقدم

دیکشنری عربی به فارسی

پيشرفته , ترقي کرده , پيش افتاده , جلوافتاده

متقدم

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ متٲخِّر] کسی که در زمان پیشین زندگی می‌کرده است.۲. (فلسفه) دارای تقدم.۳. (صفت) [قدیمی] پیشین.۴. (صفت) [قدیمی] پیشی‌گیرنده؛ پیش‌افتاده.

متقدم

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ قَ دِّ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - پیشی گیرنده . 2 - دارای تقدم . 3 - زمان پیشین .

متقدم

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پیشین، سابق، پیش، گذشته ۲. پیشکسوت ۳. پیشاهنگ، پیشگام ≠ متاخر

جست‌وجوی هم‌آوا

دنبالگر متقدم

early follower, first follower

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اولین بنگاهی که پس از پیشگام یا پیشگام‌ها وارد بازار می‌شود

متقادم

لغت‌نامه دهخدا

متقادم . [ م ُ ت َ دَ ] (ع اِ) آن فاصله از زمان که برای ممانعت از عقوبت کفایت کند و مقاومت نماید در مقابل اجرای حد. (ناظم الاطباء).

متقادم

لغت‌نامه دهخدا

متقادم . [ م ُ ت َ دِ ] (ع ص ) دیرینه شونده . (آنندراج ). دیرینه و قدیم و پیشین و کهنه . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). قدیم . (کشاف اصطلاحات الفنون ). دیرینه . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کهن . کهنه . مزمن (در بیماری ها) . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):

متقادم

فرهنگ فارسی عمید

گذشته؛ دیرینه؛ پیشین.

متقادم

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ دِ) [ ع . ] (اِفا.) گذشته ، پیشین .

جست‌وجوی مشابه

متقدمة

لغت‌نامه دهخدا

متقدمة. [ م ُ ت َ ق َدْ دِ م َ ] (ع ص ) مؤنث متقدم . ج ، متقدمات [ م ُ ت َ ق َ ددِ ] رجوع به متقدم شود.

متقدمی

لغت‌نامه دهخدا

متقدمی . [ م ُ ت َ ق َدْ دِ ] (حامص ) پیشی . تقدم . مقابل متأخری (تأخر) : پیدا کردن حال متقدمی و متأخری که پیشی و سپسی بود. (دانشنامه ٔ علائی ، از فرهنگ فارسی معین ).