فروگذار

forugozār

معنی

کسی که در انجام کاری کوتاهی و اهمال می‌کند.
⟨ فروگذار کردن: (مصدر لازم) [مجاز] مضایقه کردن؛ کوتاهی کردن.

جست‌وجوی دقیق

فروگذار

لغت‌نامه دهخدا

فروگذار. [ ف ُ گ ُ ] (نف مرکب ) فروگذارنده . اهمال کننده در کاری . (یادداشت بخط مؤلف ). || (اِمص مرکب ) اهمال . فروگذاشت . (یادداشت بخط مؤلف ).- فروگذارکردن . رجوع به مدخل فروگذار کردن شود.

فروگذار

فرهنگ فارسی عمید

کسی که در انجام کاری کوتاهی و اهمال می‌کند.&lang; فروگذار کردن: (مصدر لازم) [مجاز] مضایقه کردن؛ کوتاهی کردن.

فروگذار

جست‌وجوی هم‌آوا

فروگذار کردن

لغت‌نامه دهخدا

فروگذار کردن . [ ف ُ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کوتاهی کردن . تساهل .خودداری از انجام کاری . مقابل برگزار کردن . (از یادداشتهای مؤلف ). رجوع به فروگذار و فروگذاردن شود.

فروگذار کردن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . گُ. کَ دَ) (مص ل .) کوتاهی کردن ، مضایقه کردن .

فروگذار کردن (عامیانه)

جست‌وجوی مشابه

فروگذاردن

فروگذاردن . [ ف ُ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) بزمین گذاشتن و رها کردن . از توجه خود دور داشتن چیزی را و نپرداختن بدان : هر روز نو عتابی و دیگر بهانه ای ناخوش بود عتاب زمانی فروگذار. فرخی .اگر کوشش فروگذارد در خون خویش سعی