فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتادونهم از قرآن . از سوره های مکیه و شامل سی آیت است . پس از سوره ٔ غاشیه و پیش از سورة البلد قرار دارد.
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). عدول از حق . || فاسد گردیدن . (اقرب الموارد). || روان ساختن آب را. (منتهی الارب ). آب راندن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه جرجانی ). گشودن را
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ج َ ] (ع اِمص ) بخشش . || جوانمردی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): هو من اهل الفجر لا من اهل الفجور. (اقرب الموارد). || مردی و احسان . (منتهی الارب ). معروف . (اقرب الموارد). || بسیاری ِ مال . (منتهی الارب ). مال و بسیاری آن . (اقرب الموارد).
فجرفرهنگ فارسی عمید۱. سپیدی صبح؛ سپیدهدم.۲. (اسم) هشتادونهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه؛ الفجر.⟨ فجر کاذب: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح کاذب⟨ فجر صادق: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح صادق
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف َ ] (ع مص ) شکافتن جامه را. || به چوب دستی زدن بر پشت کسی . || پوشیدن جامه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فَزَر. رجوع به فَزَر شود. || کوژپشت یا کوژسینه گردیدن . (منتهی الارب ). رجوع به فزر شود.
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف ِ ] (ع اِ) گوشت پاره ٔ درشت مانند غده ٔ قرحه که نزدیک منتهای موی زهار بر اندام مردم و بز برآید. (منتهی الارب ). || رمه ٔ گوسپندان از ده تا چهل یا از سه تا ده . || گوسپند از دو تا هرچه افزون گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بزغاله . || بچه ٔ ببر. (از اقرب ال
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف ِ زَ ] (ع اِ) شکافها. (منتهی الارب ). شقوق و صدوع و گویا جمع فزرة است . (از اقرب الموارد). رجوع به فزرة شود.
فجیرلغتنامه دهخدافجیر. [ ف ُج ْ ج َ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف بنی کعب خوزستان .(جغرافیای سیاسی کیهان ص 90). رجوع به بنی کعب شود.
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاجر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاجر شود.
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ رَ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || (اِ) جای فراخ .- فجرةالوادی ؛ جای فراخ رودبار که آب روان گردد بسوی آن . (منتهی الارب ).
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف ُ رَ ] (ع اِ) جای آب زهیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، فُجَر. (اقرب الموارد).- فجرةالوادی ؛ جای وسیعی که آب بسوی آن زهَد. (اقرب الموارد).
فجر صادقلغتنامه دهخدافجر صادق . [ ف َ رِ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بام پهنا. فجر دوم . فجر ثانی . رجوع به فجر شود.
فجر کاذبلغتنامه دهخدافجر کاذب . [ ف َ رِ ذِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بام بالا. ذنب السرحان . صبح نخستین . دم گرگ . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به ذیل فجر شود.
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاجر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاجر شود.
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ رَ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || (اِ) جای فراخ .- فجرةالوادی ؛ جای فراخ رودبار که آب روان گردد بسوی آن . (منتهی الارب ).
متفجرلغتنامه دهخدامتفجر. [ م ُ ت َ ف َج ْ ج ِ ] (ع ص ) آب روان و جاری . (ناظم الاطباء). آب روان گردنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || صبح روشن . || جوانمرد و با سخاوت . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفجر شود.
ذوفجرلغتنامه دهخداذوفجر. [ ف َ ج َ ] (اِخ ) موضعی است . بشیربن النکث گوید:حیث ترا ای مأسل و ذوفجریقمحن من حبته ما قد نثر.(از تاج العروس ).
قرآن فجرلغتنامه دهخداقرآن فجر. [ ق ُرْ ن ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صلوة فجر. نماز بامداد : و قرآن الفجر اًن َّ قرآن َ الفجر کان مشهوداً. (قرآن 78/17).
والفجرلغتنامه دهخداوالفجر. [ وَل ْ ف َ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتاد و نهم از قرآن مجید و آن مکیه و سی آیت است و بدین آیه شروع شود: والفجر.