غزل خوان

qazalxān

۱. کسی که غزل بخواند؛ غزل‌خواننده؛ غزل‌سُرا.
۲. (اسم، صفت) [مجاز] مطرب؛ آوازه‌خوان: ◻︎ من غزل‌گوی تواَم تا تو غزل‌خوان منی / ای غزل‌گوی غزل‌خوان غزل‌خواه ببال (فرخی: ۲۱۳).
۳. (قید) در حال غزل خواندن: ◻︎ نذر کردم گر از این غم به در‌آیم روزی / تا در میکده شادان و غزل‌خوان بروم (حافظ: ۷۱۸).