علی العمیالغتنامه دهخداعلی العمیا. [ ع َ لَل ْ ع َ ] (ع ق مرکب ) کورانه . بدون بصیرت و بینایی . (ناظم الاطباء). کورکورانه . بطور چشم بسته . نسنجیده . ازروی نادانی . ناسنجیده .
شارش هله‌شاوHele-Shaw flowواژه‌های مصوب فرهنگستانشارش خزشی شاره‌ای با گران‌روی بالا میان دو صفحة تخت با فاصلة بسیار کم
آلیاژalloyواژه‌های مصوب فرهنگستان[شیمی] فراوردهای فلزی که دارای دو یا چند عنصر به‌صورت محلول جامد یا به‌صورت مخلوطی از فازهای فلزی باشد [مهندسی بسپار] نوعی آمیختۀ (blend) بسپاری که معمولاً متشکل از دو بسپار متفاوت است که با هم هم‌بلور شده یا به‌نحوی سازگار هستند. هرچند بعضاً به‌جای آمیخته نیز به‌کار می‌رود
روغن حل‌پذیرsoluble oilواژه‌های مصوب فرهنگستاننامیزهای پایدار از آب و روغن با غلظت بالا که در عملیات فلزکاری برای روان‌سازی و خنک‌سازی و ممانعت از خوردگی به کار می‌رود متـ . روغن نامیزه‌ای emulsifying oil
آلیاژ ریختگیcasting alloyواژه‌های مصوب فرهنگستانموادی فلزی که برای شکل‌ریزی یا ریخته‌گری شکلی (shape casting) به کار می‌روند
آلیاژ زودگدازfusible alloyواژه‌های مصوب فرهنگستانآلیاژی فلزی که به‌‌آسانی و عموماً زیر دمای 100 درجه ذوب می‌شود و در دمای نسبتاً پایین شکل‌پذیری خوبی دارد
پانورژلغتنامه دهخداپانورژ.(اِخ ) قهرمانی از داستان پانتاگروئل تألیف رابله . و گوسفند پانورژ چون مَثَلی است و از آن تَعَبﱡد و تقلید علی العمیا خواهند.
چوب انداز گفتنلغتنامه دهخداچوب انداز گفتن . [ اَ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) تقویم کردن نه بر حقیقت ، بلکه بی اندیشه و علی العمیا. بها گفتن بتخمین . پراندن قیمت چیزی . چکی گفتن .
برعمیالغتنامه دهخدابرعمیا. [ب َ ع َم ْ ] (ق مرکب ) کورانه . کورکورانه . علی العمیا : چه هرکه بر عمیا در راه مجهول رود... هرچه بیشتر رود بگمراهی نزدیکتر باشد. (کلیله و دمنه ).
رجماً بالغیبلغتنامه دهخدارجماً بالغیب . [ رَ مَم ْ بِل ْ غ َ] (ع ق مرکب ) از روی گمان و ظن بدون دلیل و برهان . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). تیری به تاریکی . علی العمیا. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به رَجْم شود.
عمیالغتنامه دهخداعمیا. [ ع َم ْ ] (از ع ، ص ) عمیاء. رجوع به عمیاء شود. || (ق ) کورکورانه . ناآگاهانه : بیان کن حال و جایش را اگر دانی مرا ورنه مپوی اندر ره حکمت ز تقلید ای پسر عمیا. ناصرخسرو.- برعمیا ؛ کورک
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ شیفتکی شیرازی شافعی ، ملقّب به شرف الدین .رجوع به علی شیرازی شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن محمد حناوی زاده ، ملقّب به علاءالدین . رجوع به علی حناوی زاده شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن محمد خراسانی حسنی ، مشهور به سائح علوی . رجوع به علی سائح شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عبدالحمیدبن فخاربن معد موسوی حلی ، مشهور به مرتضی . رجوع به علی مرتضی شود.
درویش علیلغتنامه دهخدادرویش علی . [ دَرْ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد. واقع در 15هزارگزی جنوب خاوری بوکان و 10هزارگزی خاور راه شوسه ٔ بوکان به سقز، با 287 تن سکنه .
دره امیدعلیلغتنامه دهخدادره امیدعلی . [ دَرْ رَ اُ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آورزمان شهرستان ملایر. واقع در 39هزارگزی باختر شهر ملایر و کنار راه مالرو میخوران به دهلق ، با 114 تن سکنه . آب آن از چشمه و قنات و راه آن مالرو است .
دلدارعلیلغتنامه دهخدادلدارعلی . [ دِ ع َ ] (اِخ ) ابن محمد معین نقوی هندی فقیه امامی قرن سیزدهم هَ . ق . از نسل جعفر تواب (برادر امام حسن عسکری ). وی به سال 1166 هَ . ق .در قریه ٔ نصیرآباد هند متولد شد و مدتی در عراق سکونت گزید سپس ساکن لکنهو گردید و به سال <span
دوستعلیلغتنامه دهخدادوستعلی . [ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شهرویران بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. 182 تن سکنه . آب آن از چشمه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
