عبادتگاهلغتنامه دهخداعبادتگاه . [ ع ِ دَ ] (اِ مرکب ) عبادتگه . جای پرستش و عبادت . سجده گاه . معبد. مزگت . (ناظم الاطباء). عبادتخانه . آنجا که خدا را در آن بپرستند : و عبادتگاهی ساخت و مردم را خداپرستی آموخت . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 28)
عِبَادَتِهِفرهنگ واژگان قرآنعبادتش(عبادت و پرستش ازعبارت است از نشان دادن مملوکيت خويش براي پروردگار به عبارت ساده تر عبادت یعنی رفتاری که عبد و بنده بودن را نشان دهد )