طیفور

teyfur

معنی

۱. پرنده‌ای کوچک.
۲. هر جانوری که توانایی پرواز دارد، مانند مرغ و ملخ.

جست‌وجوی دقیق

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (ع اِ) نام جانورکی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مطلق پرنده را گویند اعم از مرغ و ملخ و امثال آن . (برهان ). || مرغی است . (مهذب الاسماء). || مرغیست خرد. طائرٌ صغیرٌ. (قطر المحیط) : همچو پروانه ٔ چراغ شوددر شبستان وقت او طیف

طیفور

فرهنگ فارسی عمید

۱. پرنده‌ای کوچک.۲. هر جانوری که توانایی پرواز دارد، مانند مرغ و ملخ.

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (اِخ ) ابن عیسی بن آدم بن عیسی بن علی الزاهد البسطامی الاصغر المکنی بابی یزید (و ظاهراً بایزید اصغر برادرزاده ٔ بایزید اکبر است ). رجوع به ص 93 از ج 4 صفة الصفوة لابن الجوزی و نیز رجوع به ص <spa

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (اِخ ) پسر سلطان اولجایتو که در خردی نماند. (ذیل جامع التواریخ رشیدی ص 70، 71).

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (اِخ ) رجوع به «ابومنصور طیفور طیب » شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

تفویر

لغت‌نامه دهخدا

تفویر. [ ت َ ] (ع مص ) فیره ساختن زچه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فیره خوردنی زچه که از دانه ٔ شنبلید و خرما و دیگر دانه ها پزند. (آنندراج ). فیره ساختن ، نُفساء یا نَفساء را. (از اقرب الموارد).

تفور

لغت‌نامه دهخدا

تفور. [ ت َ ](اِ) گل باشد و آن را بتازی طین گویند و بعضی با زای منقوطه نیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). گل باشد که بعربی طین خوانند. (برهان ). بمعنی گل است که بعربی طین خوانند و در برهان تفوز بر وزن تموز نیز آورده . (انجمن آرا) (آنندراج ). گل . و قیل با زای تا

طفور

لغت‌نامه دهخدا

طفور. [ طُ ] (ع مص ) طفرة. (منتهی الارب ). برجستن . (منتخب اللغات ) (منتهی الارب ). بالا برجستن . (منتهی الارب ). از نشیب بر بالا برجستن . (زوزنی ). وثب . (تاج المصادر).

تَفُورُ

فرهنگ واژگان قرآن

فوران مي کند

حامدبیک طیفور

لغت‌نامه دهخدا

حامدبیک طیفور. [ م ِ ب َ طَ ] (اِخ ) یکی از متأخرین شعرای عثمانی . پسر نوح بک همشیره زاده ٔ صدراعظم حکیم اوغلی علی پاشا. او در سال 1194 هَ . ق . به سمت رئیس الکُتّابی بخزانه ٔ همایون داخل شد، بعداً طریق تدریس برگزید، و در تاریخ <span class="

جست‌وجوی مشابه

طیفورآباد

لغت‌نامه دهخدا

طیفورآباد. [ طَ ] (اِخ ) دیهی است از دهات اصفهان . || محله ای است از محلات همدان . (معجم البلدان ).

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری . [ طَ ] (اِخ ) اسرائیل بن زکریا الطیفوری . وی طبیب فتح بن خاقان و در صناعت پزشکی پیشوا و جلیل القدر و نزد خلفاء و ملوک سخت ارجمند بودو در خدمت فتح بن خاقان بکارهای پزشکی اختصاص داشت واز جانب وی مقرری و نعمتهای بسیار به اسرائیل عاید میشد. متوکل عباسی برای وی ارزش بسیار

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری . [ طَ ] (اِخ ) جدّ ابوجعفر محمدبن یزیدبن طیفور البغدادی المعروف بالطیفوری است و وی منسوب به طیفور از محدثان بغداد باشد. (سمعانی ).

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری . [ طَ ] (اِخ ) زکریابن الطیفوری . یوسف بن ابراهیم گوید: خبر داد مرا زکریابن الطیفوری که هنگام محاربه ٔ بابک خرمی با افشین در لشکرگاه بودم که فرمان داد تعداد همگی تجار و دکاکین و پیشه ٔ هر یک از آنان را که در لشکرگاه میباشند تعیین و صورتی از آنان تنظیم کرده از نظر افشی

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری . [ طَ ] (اِخ ) مردی طبیب بود. حنین بن اسحاق چندین کتاب از وی در فن پزشکی یاد و نقل کرده . از پیشوایان پزشکان و فاضلی در فن خویش حاذق بود و عبداﷲ نام داشت . وی جدّ اسرائیل بن زکریا الطیفوری است که طبیب فتح بن خاقان بود و چون عبداﷲ پزشک مخصوص طیفور غلام خیزران مادر هادی

جست‌وجوی متن

ابونصر

لغت‌نامه دهخدا

ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) طیفور. رجوع به ابومنصور طیفور شود.

محمد

لغت‌نامه دهخدا

محمد. [ م ُ ح َم ْ م َ] (اِخ ) ابن ابی طیفور. رجوع به ابن ابی طیفور شود.

طیافیر

لغت‌نامه دهخدا

طیافیر. [ طَ ] (ع اِ) ج ِ طیفور : و بین ایدیهن طیافیر الذهب و الفضه مملوة بحب الملوک . (رحله ٔ ابن بطوطة). و رجوع به طیفور شود.

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِخ ) (ملا...) برادرملک طیفور بیک و این ملک طیفور بیک از تلامذه ٔ شیخ علی عبدالعال بوده است . (آتشکده ٔ آذر ص 242 چ افست ).

عرفجة الخزاعیة

لغت‌نامه دهخدا

عرفجة الخزاعیة. [ ع َ ف َ ج َ تُل ْ خ ُ عی ی َ ] (اِخ ) از زنان شاعر عرب بوده است . وی شعری درباره ٔ برادر خود دارد که طیفور آن را نقل کرده است . (از اعلام النساء از بلاغات النساء طیفور).

جست‌وجوی هم‌آغاز

طیفورآباد

لغت‌نامه دهخدا

طیفورآباد. [ طَ ] (اِخ ) دیهی است از دهات اصفهان . || محله ای است از محلات همدان . (معجم البلدان ).

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

طیفوری

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

حامدبیک طیفور

لغت‌نامه دهخدا

ابن ابی طیفور

لغت‌نامه دهخدا

ابن ابی طیفور. [ اِ ن ُ اَ طَ ] (اِخ ) محمدبن احمد. از مردم جرجان . و از اوست : کتاب ابواب الخلفاء.

درپیوند

بیشتر بدانید

طیفور

teyfur

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ واژگان قرآن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا