طپانچهلغتنامه دهخداطپانچه . [ طَ چ َ / چ ِ ] (اِ) طبانچه . اصلش تپانچه است . سیلی . چک . طپنچه . لطمة. زخم با کف دست . توگوشی . بناغوشی . بناگوشی (در تداول گناباد). طماچه : خان بزاری و بخواری بازگشت از طپانچه لعل کرده روی و ران .
طپانچهفرهنگ مترادف و متضاد۱. اسلحه کمری، پارابلوم، تپانچه، پیستوله، هفتتیر ۲. سیلی، لطمه ۳. سیلی زدن ۴. لطمه زدن
تانژهلغتنامه دهخداتانژه . [ ژِ ] (اِخ ) تلفظ فرانسوی «طنجه » شهر و بندری است به مراکش که بر کنار تنگه ٔ جبل طارق واقع است و 46000 تن سکنه دارد و مرکز یک منطقه ٔ بین المللی بمساحت 583هزار مترمربع است که در این منطقه <span class
تانپهلغتنامه دهخداتانپه . [ پ ِ ] (اِخ ) دره ٔ قدیمی بسیار زیبا و باشکوهی در یونان ، ناحیه ٔ قدیمی «پِنِه » است . این نام گذاری بواسطه ٔ زیبایی این دره بود.
تانهلغتنامه دهخداتانه . (اِخ ) موضعی است در هند که در مشرق آن دو قصبه ٔ «بهروج » و «رهنجور» قرار دارند. رجوع به ماللهند بیرونی ص 100 و 102 و التفهیم چ جلال همایی ص 198 و نزهةالقلوب چ گای لیست
تانهلغتنامه دهخداتانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) تان باشد. (جهانگیری ) (برهان ). تان و تار نقیض پود. (ناظم الاطباء). نقیض پود است و آن تارهایی است که جولاهگان برای بافتن مهیا کنند. (برهان ).
طپانچه زنانلغتنامه دهخداطپانچه زنان . [ طَ چ َ / چ ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال طپانچه زدن . طپانچه زننده : بفریاد از ایشان برآمد خروش طپانچه زنان بر سر و روی و دوش .سعدی (بوستان ).
طپانچه خوردنلغتنامه دهخداطپانچه خوردن . [ طَ چ َ / چ ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . چک خوردن . طپنچه خوردن . لطمه خوردن . زخم با کف دست خوردن .- طپانچه از روزگار خوردن ؛ رنج و تعب کشیدن . رجو
طپانچه خوریلغتنامه دهخداطپانچه خوری . [ طَ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) طپانچه خوردن : چو از نان طبلی تهی شد تنم چو طبل از طپانچه خوری نشکنم .نظامی .
طپانچه زدنلغتنامه دهخداطپانچه زدن . [ طَ چ َ / چ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن کسی را. چک زدن . طپنچه زدن . لطمه زدن . زخم با کف دست زدن . ضفد. خمش . طرف . ذح . سفع. سفق . لفخ . لظه . لطس . لخ . لمه .طر. لخم . لدم . لخب . لهط. موج . (منتهی الارب ): سفق ، مطس ؛ طپان
طپانچه کردنلغتنامه دهخداطپانچه کردن . [ طَ چ َ / چ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن . || مجازاً پیکار و زد و خورد کردن : روبه که کند طپانچه با شیردانی که به دست کیست شمشیر.نظامی .
متلاطسلغتنامه دهخدامتلاطس . [ م ُ ت َ طِ ] (ع ص ) موج طپانچه زن پی در پی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). موجهایی که به همدیگر طپانچه زنند. (ناظم الاطباء).
طپانچه زنانلغتنامه دهخداطپانچه زنان . [ طَ چ َ / چ ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال طپانچه زدن . طپانچه زننده : بفریاد از ایشان برآمد خروش طپانچه زنان بر سر و روی و دوش .سعدی (بوستان ).
طپانچه خوردنلغتنامه دهخداطپانچه خوردن . [ طَ چ َ / چ ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . چک خوردن . طپنچه خوردن . لطمه خوردن . زخم با کف دست خوردن .- طپانچه از روزگار خوردن ؛ رنج و تعب کشیدن . رجو
طپانچه خوریلغتنامه دهخداطپانچه خوری . [ طَ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) طپانچه خوردن : چو از نان طبلی تهی شد تنم چو طبل از طپانچه خوری نشکنم .نظامی .
طپانچه زدنلغتنامه دهخداطپانچه زدن . [ طَ چ َ / چ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن کسی را. چک زدن . طپنچه زدن . لطمه زدن . زخم با کف دست زدن . ضفد. خمش . طرف . ذح . سفع. سفق . لفخ . لظه . لطس . لخ . لمه .طر. لخم . لدم . لخب . لهط. موج . (منتهی الارب ): سفق ، مطس ؛ طپان
طپانچه کردنلغتنامه دهخداطپانچه کردن . [ طَ چ َ / چ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن . || مجازاً پیکار و زد و خورد کردن : روبه که کند طپانچه با شیردانی که به دست کیست شمشیر.نظامی .
علی آباد طپانچهلغتنامه دهخداعلی آباد طپانچه . [ ع َ دِ طَ چ َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان غار بخش ری شهرستان تهران واقع در 28 هزارگزی باختر راه شهرری و 2 هزارگزی جنوب راه رباطکریم . ناحیه ای است جلگه و دارای آب و هوای معتدل ، و <span cl