طلبه

talabe

معنی

۱. = طالب
۲. دانشجوی علوم قدیمه.

مترادف

۱. تلمیذ، دانشآموز، دانشجو، محصل (علوم دینی) ≠ استاد
۲. دینپژوه، مذهبپژوه

برابر پارسی

هاوشت

جست‌وجوی دقیق

طلبه

فرهنگ فارسی معین

(طَ لَ بِ) [ ع . طلبة ] (اِ.) ج . طالب . 1 - دانشجوی علوم دینی . 2 - خواهندگان . 3 - دانش پژوهان .

طلبه

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. تلمیذ، دانشآموز، دانشجو، محصل (علوم دینی) ≠ استاد ۲. دینپژوه، مذهبپژوه

طلبه

جست‌وجوی هم‌آوا

تلبئة

تلبئة. [ ت َ ب ِ ءَ] (ع مص ) فله خورانیدن ماده بچه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || فله فرود آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : لبأت الناقه ؛ اذا وقع اللباء فی ضرعها. || لبیک گفتن در حج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (

تلبیح

لغت‌نامه دهخدا

تلبیح . [ ت َ ] (ع مص ) پیر سالخورده شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

تلبیة

لغت‌نامه دهخدا

تلبیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) لبی بالحج تلبیة؛ لبیک گفتن در حج . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). لبیک گفتن حاجیان . (آنندراج ). گفتن لبیک اللهم لبیک . و بعضی تلبئة گویند.(از اقرب الموارد). رجوع به تلبئة شود : شها منم که ز شوق طواف مرقد توبجای تل