شعفةلغتنامه دهخداشعفة. [ ش َ ع َ ف َ ] (ع اِ) شَعْفَة. سر کوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (دهار) (از اقرب الموارد). || سر هر چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بالای هر چیزی . (از اقرب الموارد). ج ، شَعَف ، شُعوف ، شِعاف ، شَعَفات . (منتهی الارب ) (
شعفةلغتنامه دهخداشعفة. [ ش َ ف َ ] (ع اِ) شَعَفَة. باران نرم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شَعَفَة شود.
سحفةلغتنامه دهخداسحفة. [ س َ ف َ ] (ع اِ) پیه پشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). چربوی پشت گوسفند. (دهار). || پیه . (منتهی الارب ). || آواز دوشیدن شیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
سحیفةلغتنامه دهخداسحیفة. [ س َ ف َ ] (ع اِ) باران سخت که زمین را رندد. (منتهی الارب ). باران که هر چه در راه آن باشد رندد. (اقرب الموارد). ج ، سحائف . || پیه پهنا که مابین توهای تهیگاه و مانند آن ملصق و پیوست است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، سحائف . || پیه . (منتهی الارب ). ما قشرته
صحیفه ٔ زردلغتنامه دهخداصحیفه ٔ زرد. [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ زَ ] (اِخ ) گویند کتابی بود علی علیه السلام را و حوادث عالم تا روز قیامت در آن نوشته بود و آن کتاب بمحمدبن حنفیه و از او به ابی هاشم فرزند وی رسید و او چون بحمیمه نزد محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس رسید، آن صحیفه
صحیفه ٔ زرلغتنامه دهخداصحیفه ٔ زر. [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است . || رخ زرد. || برگهای خزان دیده . || رخساره ٔ عاشق . (برهان ).
صحیفه ٔ سجادیهلغتنامه دهخداصحیفه ٔ سجادیه . [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ س َج ْ جا دی ی َ / ی ِ ] (اِخ )نام کتابی است مشتمل بر ادعیه ٔ مأثوره از امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام و بر آن شروحی نوشته اند.
صحیفه گشایلغتنامه دهخداصحیفه گشای . [ ص َ ف َ / ف ِ گ ُ ] (نف مرکب ) گشاینده ٔ کتاب . بازکننده : کابدالدهر تا بود بر جای باشد از نام او صحیفه گشای .نظامی .
صحیفه ٔ زردلغتنامه دهخداصحیفه ٔ زرد. [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ زَ ] (اِخ ) گویند کتابی بود علی علیه السلام را و حوادث عالم تا روز قیامت در آن نوشته بود و آن کتاب بمحمدبن حنفیه و از او به ابی هاشم فرزند وی رسید و او چون بحمیمه نزد محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس رسید، آن صحیفه
صحیفه ٔ زرلغتنامه دهخداصحیفه ٔ زر. [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است . || رخ زرد. || برگهای خزان دیده . || رخساره ٔ عاشق . (برهان ).
صحیفه ٔ تیغ سحرلغتنامه دهخداصحیفه ٔ تیغ سحر. [ ص َ ف َ/ ف ِ ی ِ غ ِ س َ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روشنائی صبح کاذب است که صبح اول باشد. (برهان ).
صحیفه ٔ سجادیهلغتنامه دهخداصحیفه ٔ سجادیه . [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ س َج ْ جا دی ی َ / ی ِ ] (اِخ )نام کتابی است مشتمل بر ادعیه ٔ مأثوره از امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام و بر آن شروحی نوشته اند.
صحیفه گشایلغتنامه دهخداصحیفه گشای . [ ص َ ف َ / ف ِ گ ُ ] (نف مرکب ) گشاینده ٔ کتاب . بازکننده : کابدالدهر تا بود بر جای باشد از نام او صحیفه گشای .نظامی .