۱. کسی که در وقت انعقاد نطفه یا هنگام تولد او در بعضی سیارات سعد، مانند زحل و مشتری، قران صورت گرفته باشد: ◻︎ تا بگردوندر کواکب را قران باشد همی / او بُوَد در دینودنیا بیقرین صاحبقران (امیرمعزی: ۵۰۲).
۲. [قدیمی، مجاز] صاحب طالع نیک؛ نیکبخت؛ خوشاقبال. Δ در قدیم منجمان این قران را به فال نیک میگرفتهاند.
۳. [قدیمی، مجاز] عظیمالشٲن.
۴. [قدیمی] = صاحبقرانی