شکیبندهلغتنامه دهخداشکیبنده . [ ش ِ /ش َ ب َ دَ / دِ ] (نف ) صبرکننده و تحمل نماینده . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از برهان ). قانع. صابر. صبور. شکیبا. بردبار. متحمل . (یادداشت مؤلف ) : زچرخ آن نیابی
شکیبندهفرهنگ فارسی عمیدصبرکننده: ◻︎ تو در کنج کاشانه پنهان شوی / شکیبنده چون شخص بیجان شوی (نظامی۶: ۱۰۵۶).
شکیبندگیلغتنامه دهخداشکیبندگی . [ ش ِ / ش َ ب َ دَ / دِ ] (حامص ) شکیبایی . صبوری .صابری . بردباری . صبر. (یادداشت مؤلف ) : شکیبندگی دید درمان خویش به تسلیم دولت سر افکند پیش . <p class="autho
ناشکیبندهلغتنامه دهخداناشکیبنده . [ ش ِ ب َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) بی قرار. بی تاب . که شکیبنده نیست . مقابل شکیبنده . رجوع به شکیبنده شود.
کیبندهفرهنگ فارسی عمید۱. از راه برگردنده.۲. روگرداننده: ◻︎ ز اندرز موبد شکیبنده شد / سر از راه سوداش کیبنده شد (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۹۹).
کیبندهلغتنامه دهخداکیبنده . [ ب َ دَ / دِ ] (نف ) منحرف شونده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ز اندرز موبد شکیبنده شد سر از راه سوداش کیبنده شد .ابوشکور بلخی (از یادداشت ایضاً).
شکیبندگیلغتنامه دهخداشکیبندگی . [ ش ِ / ش َ ب َ دَ / دِ ] (حامص ) شکیبایی . صبوری .صابری . بردباری . صبر. (یادداشت مؤلف ) : شکیبندگی دید درمان خویش به تسلیم دولت سر افکند پیش . <p class="autho
فریبندهلغتنامه دهخدافریبنده . [ ف ِ / ف َ ب َ دَ / دِ ] (نف ) فریبکار. فریبا. فریب دهنده : تو با این فریبنده مرد دلیرز دریا گذشتی بکردار شیر. فردوسی .تژاو فریبنده گفت
ناشکیبندهلغتنامه دهخداناشکیبنده . [ ش ِ ب َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) بی قرار. بی تاب . که شکیبنده نیست . مقابل شکیبنده . رجوع به شکیبنده شود.