شورم

šur[o]m

معنی

کوه؛ جبل: ◻︎ چو برداری میان شورم آواز / مر آواز تو را پاسخ دهد باز (فخرالدین‌اسعد: ۱۱۸).

جست‌وجوی دقیق

شورم

لغت‌نامه دهخدا

شورم . [ رَ ] (اِ) کوه . جبل . (ناظم الاطباء) (از برهان ). کوه باشد... و اعراب آن یقین نیست . (انجمن آرا) : چو برداری میان شورم آوازمر آواز تو را پاسخ دهد باز. (ویس و رامین ).دل ویسه بسی سختر ز شورم ز خوی بد هم

شورم

فرهنگ فارسی عمید

کوه؛ جبل: ◻︎ چو برداری میان شورم آواز / مر آواز تو را پاسخ دهد باز (فخرالدین‌اسعد: ۱۱۸).

شورم

فرهنگ فارسی معین

(شُ یا شو) (اِمر.) کوه ، جبل .

شورم

گویش مازنی

مه رقیق

جست‌وجوی هم‌آوا

سورم سرا

گویش مازنی

۱خانه ای در چمنزار ۲منطقه ی سبز ۳یکی از نام های قدیمبالا ...

شوروم

واژه‌نامه آزاد

(گیلکی) به مه صبحگاهی گفته می شود که سپیده دم، سطح زمین را می پوشاند و بعد از طلوع آفتاب از بین می رود.

شارم

لغت‌نامه دهخدا

شارم . (اِخ ) مرکز کانتون وژ از آروندیسمان اپینال ، واقع در کنار رودخانه ٔ موزل است . 5000 تن جمعیت دارد. آبجوسازی ، صنعت حاشیه دوزی وجنگلهای آن معروف است . زادگاه موریس بارس نویسنده ٔ قرن بیستم فرانسوی است .

شارم

لغت‌نامه دهخدا

شارم . [ رِ ] (ع ص ) تیری که گوشه ٔ نشانه را بشکافد. (منتهی الارب ). السهم یشرم جانب القرض . (اقرب الموارد).

سارم

لغت‌نامه دهخدا

سارم . (اِخ ) دهی است از دهستان وردیمه سورتیجی بخش چهاردانگه شهرستان ساری ، واقع در 41 هزارگزی شمال کیاسر. کوهستانی . هوای آن معتدل ، مرطوب ، آب آن از چشمه و زارمرود، و محصول آن غلات و برنج و لبنیات و عسل است . 105<

جست‌وجوی مشابه

شورماهی

لغت‌نامه دهخدا

شورماهی . (اِ مرکب ) ماهی شور : و بنهرالکر شورماهی الذی یحمل الی الاَّفاق مالحاً. (اصطخری ). رجوع به ترکیبات شور شود.

شورمزگی

لغت‌نامه دهخدا

شورمزگی . [ م َ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) داشتن طعم شور. چگونگی شورمزه .

شورمزه

لغت‌نامه دهخدا

شورمزه . [ م َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) که طعم شور داشته باشد.

شورمور

لغت‌نامه دهخدا

شورمور. (اِ مرکب ) نوعی از مور که بغایت خرد باشد. (غیاث ). مورچه های خرد و کوچک . (برهان ) (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ) این لغت از توابع است و بمعنی نحس و ضعیف است . (انجمن آرا) (از آنندراج ) : شورمورند حریفانت ولیکن گه لاف شارمارند و نفر با نف

شورمین

لغت‌نامه دهخدا

شورمین . [ رَ م َ ] (اِخ ) (به لفظ تثنیه و الشرم بمعنی «شق » است و شاید از همین ماده اشتقاق شده باشد) نام جایگاهی است در بلاد بنی طی . (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی متن

کوچه دادن

لغت‌نامه دهخدا

کوچه دادن . [ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) گذاشتن راه برای کسی است تا بگذرد مرادف راه دادن . (آنندراج ). به کنار رفتن جمعیت و راه دادن . (ناظم الاطباء). راه دادن به کسی تا وارد شود یا بگذرد. (فرهنگ فارسی معین ). به دو سوی شدن انبوهی مردم و بازگذ

آواز

لغت‌نامه دهخدا

آواز. (اِ) آوا. صوت . (صراح ). بانگ : از آواز کوسش همی روز جنگ بدرّد دل شیر و چرم پلنگ .فردوسی .چو بشنید آواز او را تبرگ بر آن اسب جنگی چو شیر سترگ . فردوسی .خور جادوان بد چو رستم

برداشتن

لغت‌نامه دهخدا

برداشتن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) رفع. (ترجمان القرآن ). رفع کردن . بلند کردن . (آنندراج ). نبر. (منتهی الارب ). بالا گرفتن . بر بردن . بالا بردن : الشغر؛ پای برداشتن سگ تا بول کند. (تاج المصادر بیهقی ) : فرود آمد از اسب دستان سام سراپرده زد زال

جست‌وجوی هم‌آغاز

شورماهی

لغت‌نامه دهخدا

شورمزگی

لغت‌نامه دهخدا

شورمزگی . [ م َ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) داشتن طعم شور. چگونگی شورمزه .

شورمزه

لغت‌نامه دهخدا

شورمزه . [ م َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) که طعم شور داشته باشد.

شورمور

لغت‌نامه دهخدا

شورمین

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

شورم

šur[o]m

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش مازنی

واژه‌نامه آزاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا