شلال

šelāl

معنی

بخیۀ درشت؛ بخیه‌ای که بر روی پارچه می‌زنند.
⟨ شلال کردن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. دوختن پارچه با دست.
۲. بخیۀ درشت زدن.

جست‌وجوی دقیق

شلال

لغت‌نامه دهخدا

شلال . [ ش َ ل ِ ] (ع ص ، اِ) مبنی بر کسر است ،در دعا می گویند: لا شللا و لا شلال ؛ تباه مباد دست تو. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

شلال

لغت‌نامه دهخدا

شلال . [ ش َل ْ لا ] (ع ص ) راننده ٔ تند و تیز. (ناظم الاطباء).

شلال

شلال . [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) گروه پراکنده و پریشان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پراکندگان . (آنندراج ). || گروهی که شتران را رانند، گویند: جاؤا شلالا؛ ای جاؤایطردون الابل . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قومی که اشتران را رانند. (آنند

شلال

لغت‌نامه دهخدا

شلال . [ش ِ / ش َ ] (اِ) آجیده ٔ درشت . بخیه ٔ درشت . (ناظم الاطباء). || نوعی دوختن که در آن دو طرف پارچه را بر هم نهند و کوکهای خرد و ریز بر آن زنند؛ بطوری که دو روی آن مشابه باشد، بر خلاف بخیه که دو روی آن مشابهت ندارد. (فرهنگ فارسی معین ).

شلال

لغت‌نامه دهخدا

شلال .[ ش َ ] (اِ) قسمی بادام به جهرم . (یادداشت مؤلف ). || توله یا سگ شکاری پشمدار. مقابل کوسه . شلل . رجوع به شلل و شلل گوش شود. (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌آوا

سلال

لغت‌نامه دهخدا

سلال . [ س ُ ] (ع اِ) بیماری سل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

سلال

لغت‌نامه دهخدا

سلال . [ س َل ْلا ] (ع ص ) سله گر. (دهار). سله باف . (مهذب الاسماء). سازنده ٔ سبد. (ناظم الاطباء). || سله فروش . (دهار). || دزد چارپایان . (ناظم الاطباء).

سلال

لغت‌نامه دهخدا

سلال . [ س ِ ](ع اِ) ج ِ سل و سله . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

صلال

لغت‌نامه دهخدا

صلال . [ ص ِ ] (ع اِ) آستر موزه یا ساق موزه . (منتهی الارب ).

صلال

لغت‌نامه دهخدا

صلال . [ ص ِ ](ع اِ) ج ِ صَلَّة. (منتهی الارب ). رجوع به صلة شود.

جست‌وجوی مشابه

شلالات

لغت‌نامه دهخدا

شلالات . [ ش َل ْ لا ] (ع اِ) ج ِ شلالة. (یادداشت مؤلف ).- شلالات نیل ؛ جنادل آن . (دمشقی ). رجوع به شلالة شود.

شلالة

لغت‌نامه دهخدا

شلالة. [ ش َل ْ لا ل َ ] (ع اِ) شلاله . آبشار.- شلاله های رود نیل ؛آبشارهای آن . ج ، شلالات . (یادداشت مؤلف ). آبشار. (فرهنگ فارسی معین ). شلاله که معمولاً به تخفیف لام تلفظ میشود در اصل به تشدید آن است . (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال اول ،

شلاله

فرهنگ فارسی معین

(شَ لَّ) [ ع . شلالة ] (اِ.) آبشار.

شلاله

گویش تهرانی

یک دسته مو

شلال دان

لغت‌نامه دهخدا

شلال دان . [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان بخش دهدز شهرستان اهواز. سکنه ٔ آن 111 تن . آب آنجا از قنات و چاه . محصول عمده ٔ آنجا غلات . صنایع دستی زنان کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

جست‌وجوی متن

ابشیب

دیکشنری فارسی به عربی

شلال

ابشار کوچک

دیکشنری فارسی به عربی

شلال

بشکل ابشار ریختن

دیکشنری فارسی به عربی

شلال

ابشار

دیکشنری فارسی به عربی

سقوط , شلال

بخیه

فرهنگ مترادف و متضاد

درز، شلال، کوک، دوخت

جست‌وجوی هم‌آغاز

شلال دان

لغت‌نامه دهخدا

شلالات

لغت‌نامه دهخدا

شلالات . [ ش َل ْ لا ] (ع اِ) ج ِ شلالة. (یادداشت مؤلف ).- شلالات نیل ؛ جنادل آن . (دمشقی ). رجوع به شلالة شود.

شلالة

لغت‌نامه دهخدا

شلال کردن (دوزندگی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

baste

شلاله

فرهنگ فارسی معین

(شَ لَّ) [ ع . شلالة ] (اِ.) آبشار.

جست‌وجوی هم‌قافیه

اشلال

لغت‌نامه دهخدا

اشلال . [ اِ ] (ع مص ) تباه کردن دست کسی را: اَشَل ّ یده . (منتهی الارب ). شل کردن دست . (تاج المصادر بیهقی ). || تباه شدن دست کسی و خشک گردیدن : اُشِلَّت ْ یده (مجهولاً). (منتهی الارب ).

انشلال

لغت‌نامه دهخدا

انشلال . [ اِ ش ِ ] (ع مص ) رانده شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رانده شدن شتران . (آنندراج ). انطراد. (از اقرب الموارد). || به رفتن درآمدن سیل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آغاز شدن سیل و ناگاه رسیدن پیش از آنکه شدت پیدا کند. (از اقرب الموارد). روان شدن .

درپیوند

بیشتر بدانید

شلال

šelāl

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا