شرع

šar'

معنی

۱. آیینی که خداوند برای بندگان روشن و آشکار ساخته؛ دین؛ مذهب: ◻︎ شاعری بگذار و گرد شرع گرد از بهر آنک / شرعت آرد در تواضع، شعر در مستکبری (سنائی۲: ۳۱۹).
۲. (اسم مصدر) [قدیمی] شروع کردن.

مترادف

۱. آیین، دین، شریعت، طریقت، کیش، مذهب
۲. راه، روش ≠ عرف

جست‌وجوی دقیق

شرع

لغت‌نامه دهخدا

شرع . [ ش َ ] (ع مص ) پیدا کردن برای کسی راه را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): شرع لهم شرعاً؛ آشکار کرد راه برای کسان . (از اقرب الموارد). پدید کردن . (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61) (المصادر زوزنی ) (دهار). بیان و اظهار. (از تعریفات

شرع

لغت‌نامه دهخدا

شرع . [ ش ِ ] (ع اِ) دوال نعلین . || تارهای بربط. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || زه کمان . (دهار).

شرع

لغت‌نامه دهخدا

شرع . [ ش ُ رُ ](ع اِ) ج ِ شراع . وترها. (یادداشت به خط دهخدا) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به شِراع شود.

شرع

لغت‌نامه دهخدا

شرع . [ ش ُرْ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شارع . شارعة. یقال : ابل شُرَّع و رماح شُرَّع . (از ناظم الاطباء). رجوع به شارع و شارعة شود. || ماهی سردروادارنده . (منتهی الارب ): حیتان شُرَّع ؛ ماهی هائی که سرها را بلند کرده اند. (ناظم الاطباء). || به کنار آب آیندگان .(ترجمان علامه ٔ جرجا

شرع

دیکشنری عربی به فارسی

بصورت قانون دراوردن , وضع کردن(قانون) تصويب کردن , نمايش دادن , قانوني کردن , اعتبار قانوني دادن , برسميت شناختن , قانون وضع کردن , وضع شدن (قانون)

جست‌وجوی هم‌آوا

شره شره

لغت‌نامه دهخدا

شره شره . [ ش ِرْ رَ ش ِرْ رَ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) در تداول عامه ، پاره پاره (جامه ). (یادداشت مؤلف ). شرمبه شرمبه . شرنبه شرنبه . لقمه لقمه . تکه تکه . رجوع به شرمبه شود.

سره سره

لغت‌نامه دهخدا

سره سره . [ س َ رَ / رِ س َ رَ / رِ ] (ق مرکب ) خوب خوب . نیک نیک : اکنون بنشینم سره سره نظر میکنم تا نغزیهای ترا ای اﷲ می بینم . (کتاب المعارف ).

سره سره

فرهنگ فارسی معین

(سَ رَ یا رِ. ~ . ) (ق مر.) خوب و از روی دقت .

شرپه شرپه

گویش مازنی

صدایی که هنگام راه رفتن در آب پدید آید

شِرّه شِرّه،()کردن

گویش تهرانی

پاره پاره، تکه کوچک،جِرجِر/ریش ریش کردن،پاره کردن

جست‌وجوی مشابه

شرعبی

لغت‌نامه دهخدا

شرعبی . [ ش َ ع َ بی ی ] (اِخ ) لقب عبیده ٔ تابعی . (منتهی الارب ).

شرعیات

لغت‌نامه دهخدا

شرعیات . [ش َ عی یا ] (ع اِ مرکب ) ج ِ شرعیة. علوم و احکام شرعی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرعی و شرعیة شود.

شرعبی

لغت‌نامه دهخدا

شرعبی . [ ش َ ع َ بی ی ] (اِخ ) اُطُمی (قلعه ای ) است پائین کوه ذباب . (منتهی الارب ). از آطام یهود است در مدینه . (یادداشت به خط دهخدا). || (ص نسبی ) منسوب است به شرعب . (سمعانی ). رجوع به شرعب شود.

شرعی

لغت‌نامه دهخدا

شرعی . [ ش ِ عی ی ] (ع اِ) زه کمان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به معنی های شِرعَة. (منتهی الارب ). رجوع به شرعة شود. || مثل و مانند.(ناظم الاطباء). مانند چیزی . ج ، شَرع ، و شِرع ، شِرِع . جج ، شِراع . (آنندراج ). رجوع به شَرع و شرعة شود.

شرعاف

لغت‌نامه دهخدا

شرعاف . [ ش ِ / ش ُ ] (ع اِ) پوست شکوفه ٔ خرمابن نر. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

canonry

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کانر، دادگاه شرع، محضر شرع

مشروع

فرهنگ فارسی عمید

آنچه مطابق شرع باشد و شرع آن را روا و جایز بداند.

بصورت قانون دراوردن

دیکشنری فارسی به عربی

شرع

وضع کردن(قانون) تصویب کردن

دیکشنری فارسی به عربی

شرع

اعتبار قانونی دادن

دیکشنری فارسی به عربی

شرع

جست‌وجوی هم‌آغاز

شرعبی

لغت‌نامه دهخدا

شرعبی . [ ش َ ع َ بی ی ] (اِخ ) لقب عبیده ٔ تابعی . (منتهی الارب ).

شرعیات

لغت‌نامه دهخدا

شرعیات . [ش َ عی یا ] (ع اِ مرکب ) ج ِ شرعیة. علوم و احکام شرعی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرعی و شرعیة شود.

شرعبی

لغت‌نامه دهخدا

شرعبی . [ ش َ ع َ بی ی ] (اِخ ) اُطُمی (قلعه ای ) است پائین کوه ذباب . (منتهی الارب ). از آطام یهود است در مدینه . (یادداشت به خط دهخدا). || (ص نسبی ) منسوب است به شرعب . (سمعانی ). رجوع به شرعب شود.

شرع پذیر

لغت‌نامه دهخدا

شرع پذیر. [ ش َ پ َ ] (ن مف مرکب ) مقبول و پذیرفته ٔ شریعت . که در شرع روا باشد و پذیرفته آید. مشروع : خر آزادکرده را قربان نکنم زآنکه نیست شرع پذیر.سوزنی .

شرع پسند

لغت‌نامه دهخدا

شرع پسند. [ ش َ پ َ س َ ] (ن مف مرکب ) مطلوب شریعت . مقبول شریعت . شرع پذیر. که در شرع پسندیده و قابل قبول باشد: ادلّه ٔ شرع پسند: این دعوی یا دلیل یا حجت و سند شرع پسند نیست . (یادداشت به خط دهخدا).

جست‌وجوی هم‌قافیه

حجت شرع

لغت‌نامه دهخدا

حجت شرع . [ ح ُج ْ ج َ ت ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لقبی بوده است برای تعظیم روحانیون و مقدسان مذهبی : با وجود چنین دو حجت شرع ری و خوی کوفه دان و مصر شمار.خاقانی (دیوان چ سجادی ص 202</span

حجة شرع

لغت‌نامه دهخدا

حجة شرع . [ ح ُج ْ ج َ ت ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به حجت شرع شود.

حاکم شرع

لغت‌نامه دهخدا

حاکم شرع . [ ک ِ م ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجتهدی که به دعاوی رسد و حکومت در مرافعات کند. مقام قضائی روحانیون قدیم که به حل ّ و فصل دعاوی مردم قیام میکردند. قاضیی که بر طبق قوانین مذهبی حکم دهد. رجوع به محکمه ٔ شرع و آیین دادرسی تألیف متین دفتری سال <span class="hl"

چراغ شرع

لغت‌نامه دهخدا

چراغ شرع . [ چ َ / چ ِ غ ِ ش َ ] کنایه از مخبر صادق . (آنندراج ). حضرت رسول خدا صلی اﷲ علیه و آله . (مجموعه ٔ مترادفات ص 123). مترادف چراغ هدایت . (مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از نبی اکرم و خاتم النبیین صلّی ا

خلاف شرع

لغت‌نامه دهخدا

خلاف شرع . [ خ ِ / خ َ ف ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ضد قانون شریعت و عدالت . (ناظم الاطباء). ناروا. حرام . ناموافق عدالت . (یادداشت بخط مؤلف ).

ترجمه مقاله