شخودهلغتنامه دهخداشخوده . [ ش َ دَ ] (ن مف ) خراشیده .(لغت فرس اسدی ). ریش کرده به ناخن یا به دندان . (برهان ). به ناخن کندیده . (شرفنامه ٔ منیری ) : یکی چون دل مهربان کفته پوست یکی چون شخوده زنخدان دوست . اسدی .- ش
شخائیدهلغتنامه دهخداشخائیده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف ) شخاییده . ریش کرده . (فرهنگ سروری ). رجوع به شخائیدن شود.
شخاییدهلغتنامه دهخداشخاییده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف ) ریش کرده . (فرهنگ رشیدی ). خراشیده : شخایید رخسار و میکرد آوخ ز سردی آهش شخاییده دوزخ . زراتشت بهرام .رجوع به شخاییدن شود.
ناشخودهلغتنامه دهخداناشخوده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نشخوده . ناشخود. ناخراشیده . آسیب خراش نادیده . مقابل شخوده . رجوع به شخوده و ناشخود شود.
پرخراشلغتنامه دهخداپرخراش . [ پ ُ خ َ ] (ص مرکب ) سخت خراشیده . بسیار شخوده : چو بنشست با سوگ ماهی بلاش سرش پر ز گرد و رخش پرخراش .فردوسی .
چهره خراشلغتنامه دهخداچهره خراش . [ چ ِ رَ / رِ خ َ ] (نف مرکب ) خراشنده ٔ چهره . شخاینده ٔ رخسار. || (ن مف مرکب ) روی خراشیده . (ناظم الاطباء). دارای رخسار مجروح و شخوده . || (اِ مرکب - اضافه ٔ مقلوب ) خراش ِ چهره . بریدگی بر رخسار.
خشلغتنامه دهخداخش . [ خ ُ ] (اِ) مادرزن . (برهان قاطع). خَشامَن . رجوع به خشامن شود : تازیانه دوتا چو ... خسرموش اندرشکسته چون ... خش . منجیک .دست خوش زمانه برکنده و شخوده روی از طپانچه زن ریش از کشیدن خش . <p class="auth
ناشخودلغتنامه دهخداناشخود. [ ش َ ] (ن مف مرکب ) بی خارش . بی خراش . بی نقصان . بی ضرر. (ناظم الاطباء). ناخراشیده . شخوده ناشده . سالم . ناشخوده . ناکاویده : مسیحی بشهر اندرون هرکه بودنماندند رخسارگان ناشخود. فردوسی .رجوع به ناشخوده ش
ناشخودهلغتنامه دهخداناشخوده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نشخوده . ناشخود. ناخراشیده . آسیب خراش نادیده . مقابل شخوده . رجوع به شخوده و ناشخود شود.
بشخودهلغتنامه دهخدابشخوده . [ ب ِ / ب َ دَ / دِ ] (ن مف ) بناخن کنده شده و خراشیده باشد. (برهان ) (آنندراج ) (از انجمن آرا: بشخاییدن ) (از مؤید الفضلاء). خراشیده و خراشیده شده به ناخن . (ناظم الاطباء). به ناخن کندیده . (شرفنام
