شاماخلغتنامه دهخداشاماخ . (اِ) سینه بند زنان را گویند و آن پارچه ای باشد که زنان پستانهای خود را بدان بندند. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). شاماخچه .شاماخجه . شاماک . شاماکچه . رجوع به این کلمات شود.
شاماخلغتنامه دهخداشاماخ . (اِ) نام نوعی از غله است و دانه های آن بغایت کوچک میباشد. (برهان قاطع).نوعی از حبوب مأکول است بسیار ریزه بهندی شاماک و ساوان نامند. (از فرهنگ نظام ). قسمی ارزن . (ناظم الاطباء). ارزن . جاورس و گاورس . (از دزی ج 1 ص <span class="hl" d
شاماخفرهنگ فارسی معین(اِ.) = شاماک : 1 - سینه بند، پستان بند. 2 - نوعی غله که دانه های بسیار کوچک دارد.
سماخلغتنامه دهخداسماخ . [ س ِ ] (ع اِ) سوراخ گوش . (از غیاث ) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به صماخ شود. || مسخرگی . (لغت نامه فرس اسدی ).
شامخلغتنامه دهخداشامخ . [ م ِ ] (ع ص ) بلند. مرتفع. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).- جبال شامخات و شوامخ ؛ کوه های بلند. (از منتهی الارب ) : عاقلان را در جهان جائی نماندجز که در کهسارهای شامخات . ناصرخسرو.</p
شاموخلغتنامه دهخداشاموخ . (اِخ ) نام قریه ای است در اطراف بصره و نسبت به آن شاموخی است . (از انساب سمعانی ) (از معجم البلدان ).
شماخیلغتنامه دهخداشماخی . [ ش َ ] (اِخ ) ابوالعباس احمدبن عثمان بن سعید... شماخی . متوفی به سال 908 هَ . ق . او راست : کتاب السیر، درباره ٔ رجال اباضیة. (از معجم المطبوعات مصر).
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َ ] (اِ) مخفف شاماخ است که پستان بند زنان یعنی پارچه ای که پستانهای خود را بدان بندند. (از برهان ) (ناظم الاطباء). مخفف شاماخ که سینه بند زنان باشد. (آنندراج ) (از انجمن آرا). رجوع به شاماخ شود.
شاماخجهلغتنامه دهخداشاماخجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) همان سینه بند زنان است . (انجمن آرا) شاماخ . شاماخجه . شاماک . رجوع به این کلمات شود. || نیم تنه که پوشند. (انجمن آرا).
شاماخچهلغتنامه دهخداشاماخچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) مرکب از شاماخ به اضافه ٔ چه پسوند تصغیر. (حاشیه ٔ برهان قاطع دکتر معین ). شاماک . (شرفنامه ٔ منیری ). بمعنی شاماخ است که سینه بندزنان باشد. (از برهان قاطع). سینه بند زنان است . (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ).
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َ ] (اِ) مخفف شاماخ است که پستان بند زنان یعنی پارچه ای که پستانهای خود را بدان بندند. (از برهان ) (ناظم الاطباء). مخفف شاماخ که سینه بند زنان باشد. (آنندراج ) (از انجمن آرا). رجوع به شاماخ شود.
شاماکفرهنگ فارسی معین(اِ.) = شاماخ : 1 - جامة کوچکی که مردم در وقت کار کردن پوشند. 2 - سینه بند زنان ، پیش بند.
شاماکیلغتنامه دهخداشاماکی . (اِ مرکب ) سینه بند زنان باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ سروری ). شاماکچه . شاماخچه باشد. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). رجوع به شاماخ و شاماخچه و شاماخجه و شاماک و شاماکجه شود.
شاماکلغتنامه دهخداشاماک . (اِ) جامه ٔ کوچکی را گویند که مردم در وقت کار کردن پوشند. (برهان قاطع). || سینه بند زنان . (برهان قاطع) (آنندراج ). سینه بند زنان باشد و آن را سماخچه و شاماک نیز گویند. (سروری ). || جامه ٔ کوتاه مر زنان را که تا نصف ساق می پوشند. (ناظم الاطباء از اشتینگاس ). رجوع به ش
شاماخجهلغتنامه دهخداشاماخجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) همان سینه بند زنان است . (انجمن آرا) شاماخ . شاماخجه . شاماک . رجوع به این کلمات شود. || نیم تنه که پوشند. (انجمن آرا).
شاماخچهلغتنامه دهخداشاماخچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) مرکب از شاماخ به اضافه ٔ چه پسوند تصغیر. (حاشیه ٔ برهان قاطع دکتر معین ). شاماک . (شرفنامه ٔ منیری ). بمعنی شاماخ است که سینه بندزنان باشد. (از برهان قاطع). سینه بند زنان است . (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ).
