سرزده

sarzade

معنی

۱. [مجاز] به‌طور ناگهانی و بی‌خبر.
۲. (صفت فاعلی) [مجاز] کسی که ناگهانی و بی‌خبر و گستاخانه به جایی وارد شود.
۳. (صفت) [قدیمی] سرکوفته.
⟨ سرزده رفتن: [مجاز] ناگهانی به جایی رفتن.

مترادف

بغتت

جست‌وجوی دقیق

سرزده

لغت‌نامه دهخدا

سرزده . [ س َ زَ دَ /دِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از ملامت کرده شده . (آنندراج ). سرزنش کرده شده . (رشیدی ). خجل . || ناگاه و بی طلب و بی رخصت . (آنندراج ). بی خبر. (غیاث ). ناگاه و بی رخصت درآمده . (رشیدی ). بی اجازه ٔ قبلی :</sp

سرزده

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مجاز] به‌طور ناگهانی و بی‌خبر.۲. (صفت فاعلی) [مجاز] کسی که ناگهانی و بی‌خبر و گستاخانه به جایی وارد شود.۳. (صفت) [قدیمی] سرکوفته.&lang; سرزده رفتن: [مجاز] ناگهانی به جایی رفتن.

سرزده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

precipitate

سرزده

فرهنگ فارسی معین

( ~ . زَ دِ) (ق مر.) ناگهانی ، بی خبر.

سرزده

فرهنگ مترادف و متضاد

بغتت

جست‌وجوی هم‌آوا

شیرزده

لغت‌نامه دهخدا

شیرزده . [ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کودکی که در ایام شیرخوارگی شیر کم خورده و ضعیف مانده باشد. (ناظم الاطباء). کودکی که بهنگام شیرخوارگی کم شیر خورده و لاغر و نزار شده باشد. ج ، شیرزدگان . (فرهنگ فارسی معین ). || آنکه بسبب بسیار خوردن شیر، ا