سحرخیز

saharxiz

معنی

آن‌که هنگام سحر از خواب برخیزد.

مترادف

پگاهخیز، صبحخیز ≠ دیرخیز

جست‌وجوی دقیق

سحرخیز

لغت‌نامه دهخدا

سحرخیز. [ س َ ح َ ] (نف مرکب ) آنکه پگاه برخیزد. که بامدادان زود از بستر خواب برخیزد. که صبح زود از خواب برخیزد : پگه تر زآن بتان عشرت انگیزمیان دربست شاپور سحرخیز. نظامی .دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاران چ

سحرخیز

فرهنگ فارسی عمید

آن‌که هنگام سحر از خواب برخیزد.

سحرخیز

فرهنگ مترادف و متضاد

پگاهخیز، صبحخیز ≠ دیرخیز

جست‌وجوی هم‌آوا

آدم سحرخیز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

early bird, early riser

جست‌وجوی مشابه

سحرخیزی

فرهنگ فارسی عمید

هنگام سحر از خواب برخاستن.

آدم سحرخیز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

early bird, early riser

جست‌وجوی متن

صبح نشین

فرهنگ فارسی عمید

۱. صبح‌خیز؛ سحرخیز.۲. [مجاز] عابد سحرخیز.

صبحخیز

فرهنگ مترادف و متضاد

پگاهخیز، سحرخیز ≠ دیرخیز

تشک

گویش مازنی

آدم فرز،پرکار و سحرخیز

صبح خیز

فرهنگ فارسی عمید

کسی که صبح زود از خواب برمی‌خیزد؛ سحرخیز.

پگاهخیز

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سحرخیز، صبحخیز، بکر ۲. شبخیز

جست‌وجوی هم‌آغاز

سحرخیزی

فرهنگ فارسی عمید

هنگام سحر از خواب برخاستن.

جست‌وجوی هم‌قافیه

آدم سحرخیز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

early bird, early riser

ترجمه مقاله