ستافندلغتنامه دهخداستافند. [ س ِ ف َ ] (اِ) رواق و پیش خانه و تماشاگاه ومنظر خانه . (ناظم الاطباء). صفه ٔ بلند. (آنندراج ).
ستن آوندفرهنگ فارسی معین(سُ تُ وَ) (اِمر.) = ستناوند. استوناوند. ستاوند. ستافند: 1 - بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود. 2 - بالاخانه . 3 - صفة بلندی که سقف آن را بر ستونی افراشته باشند.