زمانه

zamāne

معنی

دهر؛ روزگار.

مترادف

۱. جهان، دنیا، دهر، گیتی
۲. دوران، روزگار
۳. دوره، زمان، عصر، عهد
۴. آفت

برابر پارسی

روزگار

جست‌وجوی دقیق

زمانه

لغت‌نامه دهخدا

زمانه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) روزگار. دهر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (فرهنگ فارسی معین ). روزگار. (ناظم الاطباء). روزگار و سبکسیر و دون از صفات اوست . (آنندراج ). پورداود در ذیل «زروان ، زمانه » آرد: ... چنانکه در فروردین یشت فقرات <span clas

زمانه

فرهنگ فارسی عمید

دهر؛ روزگار.

زمانه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

age, cycle, epoch, era, period, time

زمانه

دیکشنری فارسی به عربی

وقت

زمانه

فرهنگ فارسی معین

(زَ نِ) (اِ.) روزگار، دهر.

جست‌وجوی هم‌آوا

جمانة

لغت‌نامه دهخدا

جمانة. [ ج َ ن َ ] (اِخ ) یکی از دختران علی بن ابی طالب (ع ) است . رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 584 شود.

جمانة

لغت‌نامه دهخدا

جمانة. [ ج َ ن َ ] (ع اِ) یکی جمان . (منتهی الارب ). دانه ای است از نقره که بشکل لؤلؤ درآورند و گاهی لؤلؤ را نیز خوانند. (اقرب الموارد از اساس ). رجوع به جمان شود.

زمانة

لغت‌نامه دهخدا

زمانة. [ زَ ن َ ] (ع مص ) بر جای ماندن . (منتهی الارب ). زمن . (ناظم الاطباء). || (اِمص ) حب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). حب . دوستی . (ناظم الاطباء). || بر جای ماندگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تعطیل قوا. (از اقرب الموارد): علاج الاقعاد و ا

ظمآنة

لغت‌نامه دهخدا

ظمآنة. [ ظَم ْ ن َ ] (ع ص ) تأنیث ظمآن .

جمانه

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: jomāne) (عربی) یک دانه مروارید ، یک دانه لؤلؤ ؛ (در اعلام) نام دختر ابوطالب و خواهر حضرت علی(ع) .

جست‌وجوی مشابه

زمانها

گویش تهرانی

امروز، دیروز، پریروز، پس پریروز، پس اون پریروز، فردا، پس فردا، پس اون فردا، امشب، دیشب، پریشب، پس پریشب،پس اون پریشب، فردا شب، پس فردا شب ، پس اون فردا شب

خار زمانه

لغت‌نامه دهخدا

خار زمانه . [ رِ زَ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سختی . ناراحتی : خارزمانه باخرماست هر تنگی را فراخی و هر عسری را یسری است .(آنندراج ) (شرفنامه ٔ منیری ). ان مع العسر یسراً.

چراغ زمانه

لغت‌نامه دهخدا

چراغ زمانه . [ چ َ / چ ِ غ ِ زَ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خورشید و آفتاب . چراغ روز. چراغ جهان : همه شب همی راند خود با گروه چو خورشید تابان درآمد ز کوه چراغ زما

زمانه گردش

لغت‌نامه دهخدا

زمانه گردش . [ زَ ن َ / ن ِ گ َ دِ ] (ص مرکب ) زمان سیر. سریعالسیر : زمانه گردش و اندیشه رفتارچو شب کارآگه و چون صبح بیدار. نظامی .رجوع به زمانه ، زمان و زمان سیر شود.