ریل

reyl

معنی

مسیر فلزی یا چوبی، روی زمین یا در هوا که مخصوص حرکت واگون بار یا مسافر است.

جست‌وجوی دقیق

ریل

لغت‌نامه دهخدا

ریل . (اِ) نوع جبلی افسنتین است و گویند نوعی از برنجاسف و قیصوم است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

ریل

لغت‌نامه دهخدا

ریل . [ رَ ] (ع مص )ریال . (ناظم الاطباء). آب دهان ریختن کودک از دهن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به ریال شود.

ریل

ریل . [ رِ ] (انگلیسی ، اِ) تیرآهن . تیرهای آهنی که در راه آهن تعبیه کنند عبور قطار راه آهن را. (از یادداشت مؤلف ). هریک از تیرهای آهنی که در مسیر راه آهن روی زمین کار گذارند تا واگون از روی آن حرکت کند. (فرهنگ فارسی معین ). تیرهای آهنی که در دو رسته به فاصله ٔ <span class="

ریل

فرهنگ فارسی عمید

مسیر فلزی یا چوبی، روی زمین یا در هوا که مخصوص حرکت واگون بار یا مسافر است.

ریل

rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فولاد نوردشده‏ای که به شکل معین و به‌صورت دو رشتۀ موازی بر روی ریل‏بندها نصب شود

جست‌وجوی هم‌آوا

ریل پایه‌تخت

flat bottomed rail, Vignoles rail / Vignol rail, tee rail, T-rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ریل معمول در خطوط راه‌آهن که دارای تاج ریل و جان ریل و پایۀ ریل است

ریل سوم

third rail, contact rail, current collector rail, conductor rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ریلی اضافی به موازات ریل‌های اصلی برای تأمین نیروی برق قطارهای برقی

ریل ممتد

continuous welded rail, CWR, long welded rail, welded rail, ribbon rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ریلی که از جوش دادن چند قطعه ریل استاندارد یا ریل کوتاه به دست می‏آید

ریل هادی

guide rail, closure rail, lead rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قطعه ریلی که بین پاشنۀ سوزن و تکۀ مرکزی قرار می‏گیرد

پایۀ ریل سوم

third rail stand, third rail bracket, third rail chair

واژه‌های مصوب فرهنگستان

افزاره‌ای در ریل سوم زیرتماس که عایق و ریل سوم را آویزان نگه می‌دارد

جست‌وجوی مشابه

ریل‌بند درز ریل

joint tie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ریل‌بندی که زیر درز پیچی قرار می‌گیرد متـ . ریل‌بند درز، تراورس درز ریل

ریلای

لغت‌نامه دهخدا

ریلای . [ رِ] (اِخ ) جان ویلیام استرات (لرد). فیزیکدان انگلیسی (1842 - 1919 م .). وی باهمراهی رامسه به کشف آرگون نایل آمد و در 1904 م .جایزه ٔ نوبل را دریافت داشت . (فرهنگ فا

ریلکه

لغت‌نامه دهخدا

ریلکه . [ ک ِ ] (اِخ ) رینر ماریا. نویسنده ٔ اتریشی (1875 - 1926 م .). وی مدتی از عمر خود را در نظام گذرانید و به روسیه و بالکان سفر کرد و اولین اثر خود را به نام «کتاب ساعات » در سال <span class="hl" dir="lt

ریلو

لغت‌نامه دهخدا

ریلو. (اِ) شنجار را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). اشخار. قلیا. شنجار. (ناظم الاطباء) (از برهان ). قلیا و اشخار را گویند و آن رستنی باشد برگ آن سیاه و بیخ وریشه ٔ آن سطبر. (انجمن آرا) (آنندراج ) : چون علاج دماغ گنده کندداروی او شراب ریلو باد. <p

ریل‏بُر

rail saw

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ابزاری برای بریدن ریل به‌صورت قائم

جست‌وجوی متن

زینچۀ پله‌ای

stepped-up tie plate

واژه‌های مصوب فرهنگستان

زینچۀ ریل‌بندی که در زیر ریل حرکتی و ریل نگهبان قرار می‌گیرد تا سطح ریل نگهبان را در ترازی بالاتر از ریل حرکتی قرار ‌دهد

پابند فنری

resilient rail fastening

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از مصالح روسازی راه‌آهن که ریل را به ریل‌بند یا ریل‌بند سوزن متصل می‌سازد و ریل را مهار می‌کند

تنۀ ساییده

worn fishing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فضای خالی در تنۀ ریل که براثر ساییده ‌شدن ریل به وصلۀ ریل ایجاد میشود

لبه‌رو 2

flangeway

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فاصلۀ بین ریل حرکت و ریل نگهبان در محل تاج ریل برای عبور لبۀ چرخ

راه‌آهن دندانه‌ای

cog railroad

واژه‌های مصوب فرهنگستان

راه‌آهنی شامل دو ریل حرکتی و یک ریل دندانه‌ای

جست‌وجوی هم‌آغاز

ریلای

لغت‌نامه دهخدا

ریلکه

لغت‌نامه دهخدا

ریلو

لغت‌نامه دهخدا

ریل بلند

long rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی ریل که طول آن بیش از طول ریل استاندارد است و در خطوط سریع‏السیر به کار می‏رود

ریل آسیب‌دیده

damaged rail

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ریلی که در نتیجۀ خروج از خط قطار یا بارگیری و جابه‌جایی نادرست یا به‌ دلایل دیگر آسیب دیده باشد

جست‌وجوی هم‌قافیه

خریل

لغت‌نامه دهخدا

خریل . [ خ َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حسن آباد بخش کلیبر شهرستان اهر، واقع در 9500 گزی باختری کلیبر و 20 هزارگزی شوسه ٔ اهر کلیبر. کوهستانی و معتدل و آب آن از چشمه و محصول غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری

شهریل

لغت‌نامه دهخدا

شهریل . [ ش َ ] (اِخ )لقب یزدجردبن شهریار. (از یادداشت مؤلف ). رجوع به شهریک شود. یزدجرد شهریل بگریخت و به مرو شد و عبداﷲبن عامر، مجاشعبن مسعود السلمی را پس یزدجرد بفرستاد. (تاریخ سیستان ص 80) .

سراج القطریل

لغت‌نامه دهخدا

سراج القطریل . [ س ِ جُل ْ ق َ ] (ع اِ مرکب ) نباتی است که تا خشک نشده باشد در شب درخشد، و گویندیبروح الصنم است ، و گویند اسم مشتر» است مثل سراج القطرب . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به سراج القطرب شود.

ماندریل

لغت‌نامه دهخدا

ماندریل . (اِ) نوعی حمدونه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || نام قسمی از بوزینه . (ناظم الاطباء).نوعی از بوزینه ٔ آفریقائی به رنگهای آبی و قرمز، این کلمه از زبان مردم گینه اخذ شده است . (از لاروس ).

گوریل

لغت‌نامه دهخدا

گوریل . [ گ ُ ] (فرانسوی ، اِ) قسمی از میمون که شباهت تام به انسان دارد و در جنگلهای آفریقا فراوان است و دارای دو متر قد می باشد. (ناظم الاطباء). یک گونه میمون شبیه به انسان که یک نوع بیشتر ندارد. گوریلا آنژنا یا ژینا که در نواحی باختری آفریقای نزدیک استوا وجود دارد. گوریل بز

درپیوند

بیشتر بدانید

ریل

reyl

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا