روشنالغتنامه دهخداروشنا. [ رَ ش َ ] (اِ مرکب ) نور. روشنایی . (اشتنگاس ). نور و فروغ و شعاع . (ناظم الاطباء). روشنایی . فروغ . (فرهنگ فارسی معین ) : خداوند این علت ، روشنا و آفتاب کمتر تواند دید. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). باشد که مردم پیوسته اندر روشنا و صحرا باشد و زمستان
روشنایالغتنامه دهخداروشنایا. [ رَ ش َ ] (اِ) در لغت یونانی بمعنی تقویت کننده ٔ بینایی است و به مرقشیشا اطلاق میشود. (از تذکره ٔ ضریر انطاکی ). روشنا. روشنایی . حجرالنور.رجوع به مرقش و روشنا و روشنایی و حجرالنوار شود.
روشناییلغتنامه دهخداروشنایی . [ رَ ش َ ] (اِخ ) دهی است از بخش وفس شهرستان اراک . سکنه ٔ آن 265 تن و محصول آنجا غلات و انگور. آب آن از قنات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
روشناییلغتنامه دهخداروشنایی . [ رَ ش َ ] (اِخ ) نام شخصی که در افغان ملحد پیدا شده بود و مسلمانان بضدآنرا پیر تاریکی گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
روشناییلغتنامه دهخداروشنایی . [ رَ ش َ ] (حامص ، اِ) معروف است که در مقابل تاریکی باشد. (برهان قاطع). صاحب غیاث اللغات و به تبعیت از اوآنندراج آرد: مرکب از روشنا که مخفف روشنان است بمعنی روشن بزیادت الف و نون و یای مصدری بمعنی روشنی . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). و باز صاحب غیاث اللغات آرد: فقیر م
روشناسیلغتنامه دهخداروشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی روشناس . معروفیت و شهرت . اشتهار. سرشناسی . رجوع به روشناس شود.
روشنابسرلغتنامه دهخداروشنابسر.[ رَ ش َ س َ ] (اِخ ) دهی است از بخش رودسر شهرستان لاهیجان . سکنه ٔ آن 366 تن و محصول آنجا برنج و چای . آب آن از نهر پلرود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
روشناسانلغتنامه دهخداروشناسان . [ ش ِ ](ن مف مرکب ، اِ مرکب ) مردمان مشهور و معروف . || کنایه از ستارگان . (برهان قاطع) (آنندراج ). باین معنی ظاهراً مصحف روشنان است و روشنان مطلق ستارگان و غالباً ثوابت را گویند. (گاه شماری ص 334 از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رج
روشنابدرلغتنامه دهخداروشنابدر. [ ] (اِخ ) دهی است از بخش طالقان شهرستان تهران . آب آن از شاهرود وکشرود. سکنه ٔ آن 225 تن . محصول آنجا غلات و سیب زمینی و لوبیا و یونجه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
روشنابسرلغتنامه دهخداروشنابسر. [ رَ ش َ س َ ] (اِخ ) دهی است از بخش رودسر شهرستان لاهیجان . سکنه 334 تن و محصول آنجا برنج و آب از پلرود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
روشانهلغتنامه دهخداروشانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از زنهای اسکندر مقدونی که روشنا نیز گویند. (ازناظم الاطباء).
روزانافرهنگ نام‌ها(تلفظ: ruzānā) (روزان + الف اسم ساز ) به معنی روشنا و منسوب به روز ؛ (به مجاز) تابنده و زیبا .
اشراعلغتنامه دهخدااشراع . [ اِ ] (ع مص ) اشراع طریق ؛ بیان کردن و پیدا و ظاهر گردانیدن راه را. (منتهی الارب ). اشرع الطریق ؛ بینه و اوصله الی الشارع الاعظم . (اقرب الموارد). || اشراع رماح ؛ نیزه ها را بسوی کسی راست کردن . (منتهی الارب ). نیزه بر کسی راست کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). ا
کندالغتنامه دهخداکندا. [ ک َ / ک ُ ] (ص ، اِ) حکیم و فیلسوف و دانا و منجم . (برهان ) (از ناظم الاطباء). دانا و حکیم . (آنندراج ). فیلسوف و مهندس و دانا. (اوبهی ). کاهن بود، اعنی آنکه چیزی از خود گوید. فیلسوف و دانا باشد. (صحاح الفرس چ طاعتی ص <span class="hl"
جایگهلغتنامه دهخداجایگه . [ گ َه ْ ](اِ مرکب ) جایگاه . جای . جا. مکان . محل : فرستاد هر سو بهر کشوری بیامد بهر جایگه لشکری . فردوسی .سیاوش بدانجایگه هم نماندسوی بلخ چون باد لشکر براند. فردوسی .نشست
روشناسیلغتنامه دهخداروشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی روشناس . معروفیت و شهرت . اشتهار. سرشناسی . رجوع به روشناس شود.
روشنابسرلغتنامه دهخداروشنابسر.[ رَ ش َ س َ ] (اِخ ) دهی است از بخش رودسر شهرستان لاهیجان . سکنه ٔ آن 366 تن و محصول آنجا برنج و چای . آب آن از نهر پلرود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
روشناس شدنلغتنامه دهخداروشناس شدن . [ ش ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) معروف و مشهور شدن . شناخته شدن . روشناس گردیدن . رجوع به روشناس و روشناس گردیدن شود.
روشناس کردنلغتنامه دهخداروشناس کردن . [ ش ِک َ دَ ] (مص مرکب ) مشهور و معروف کردن : مجنون که خویش را بجهان روشناس کردپیداست عاشقی نتوان در لباس کرد. میرزا شفیع (از آنندراج ).ورجوع به روشناس شود.
روشناسانلغتنامه دهخداروشناسان . [ ش ِ ](ن مف مرکب ، اِ مرکب ) مردمان مشهور و معروف . || کنایه از ستارگان . (برهان قاطع) (آنندراج ). باین معنی ظاهراً مصحف روشنان است و روشنان مطلق ستارگان و غالباً ثوابت را گویند. (گاه شماری ص 334 از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رج
