رهگذر

rahgozar

معنی

۱. راه؛ گذرگاه.
۲. عابر پیاده.

مترادف

۱. راهگذر، رونده، عابر
۲. گذرگاه، معبر

جست‌وجوی دقیق

رهگذر

لغت‌نامه دهخدا

رهگذر. [ رَ گ ُ ذَ ] (نف مرکب ) مسافر و سیاح . (ناظم الاطباء). || عابر. کسی که از جایی گذرد. آنکه از جایی عبور کند. (یادداشت مؤلف ). گذرنده ٔ راه . (از انجمن آرا) (از آنندراج ) : گیتی سرای رهگذران است ای پسرزین بهتر است نیز یکی مستقر مرا.

رهگذر

فرهنگ فارسی عمید

۱. راه؛ گذرگاه.۲. عابر پیاده.

رهگذر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bystander, passing, onlooker, passerby

رهگذر

فرهنگ فارسی معین

(رَ گُ ذَ) (اِمر.) معبر، گذرگاه .

رهگذر

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. راهگذر، رونده، عابر ۲. گذرگاه، معبر

جست‌وجوی هم‌آوا

رهگذر کردن

لغت‌نامه دهخدا

رهگذر کردن . [ رَ گ ُ ذَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گذر کردن . (یادداشت مؤلف ). عبور کردن . گذشتن : هر آن کس که دانش نیابی برش مکن رهگذرتا زیی بر درش . فردوسی .تو گفتی روی خاقانی است آن طشت که خون دیده بر وی رهگذر کر

تماشا کننده (رهگذر)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

looker-on

نظاره کننده به صورت رهگذر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

looker-on

راهدار

لغت‌نامه دهخدا

راهدار. (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش برازجان شهرستان بوشهر، واقع در 12هزارگزی شمال برازجان ، کنار راه شوسه ٔ شیراز به بوشهر. این ده در دامنه ٔ کوه قرار گرفته و هوای آن گرمسیر است . سکنه ٔ آن 433 تن میب

راهدار

لغت‌نامه دهخدا

راهدار. (اِخ ) دهی است از دهستان دیر بخش خورموج شهرستان بوشهر واقع در 112هزارگزی جنوب خورموج و شمال خاوری کوه رنگ . این ده در جلگه قرار گرفته و هوای آن گرمسیر است . مردم آن 122 تن میباشد و همگی بکار کشاورزی ا

جست‌وجوی مشابه

رهگذری

لغت‌نامه دهخدا

رهگذری . [ رَ گ ُ ذَ ] (اِ مرکب ) راه تنگ . || محل بهم رسیدن دو راه یا بیشتر. (ناظم الاطباء). || (ص نسبی ) عابر. مارّ. رهگذر. راهگذار. مسافر. ماره . (یادداشت مؤلف ): نغل ؛ کنده بود که رهگذریان جهت چارپایان در کوه و دشت بکاوند تا شب آنجا آرام گیرند. (لغت فرس اسدی ) <span clas