رمیدهلغتنامه دهخدارمیده . [ رَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) رم زده . رم خورده . رم دیده . رم کرده . (آنندراج ). ترسیده . هراس دیده . متوحش . دورشده از وحشت و کراهت : از ما رها شدی دگری را رهی شدی از م
رمدةلغتنامه دهخدارمدة. [ رِ دَ ] (ع اِ) چیز اندک و حقیر، منه : ماترکوا الا رمدة حتان ؛ ای لم یبق منهم الا ما تدلک به یدیک ثم تنفخه فی الریح بعد حته . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) .
رمضةلغتنامه دهخدارمضة. [ رَ م ِ ض َ ] (ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. (از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).
رمیضةلغتنامه دهخدارمیضة. [ رَ ض َ ] (ع ص ، اِ) استره ٔ تیز. (مهذب الاسماء). کارد تیز. وضاح بن اسماعیل گوید: «و ان شئت فاقتلنا بموسی رمیضة». (از اقرب الموارد). رمیض . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گوشت گوسفند بریان شده . (اقرب الموارد). رمیض . مرموض . (متن اللغة).
دل رمیدهلغتنامه دهخدادل رمیده . [ دِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رمیده دل . آنکه دل او رمیده باشد. دل از دست داده . ترسان . هراسان . بیم زده : دل رمیده کی تواند ساخت با ساز وجودسگ گزیده کی تواند دید در آب روان . <p class="author"
خانه رمیدهلغتنامه دهخداخانه رمیده . [ ن َ / ن ِ رَ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه از خان و مان دور افتاده باشد. (آنندراج ).
چمن رمیدهلغتنامه دهخداچمن رمیده . [ چ َ م َ رَدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بمعنی از چمن رمیده است . (آنندراج ). مرغ فرارکرده ٔ از باغ و بوستان . (ناظم الاطباء). مقابل چمن آسوده . رمیده از باغ و چمن : مرغ چمن رمیده ام زخمی خار آشیان کی به
دل رمیدهلغتنامه دهخدادل رمیده . [ دِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رمیده دل . آنکه دل او رمیده باشد. دل از دست داده . ترسان . هراسان . بیم زده : دل رمیده کی تواند ساخت با ساز وجودسگ گزیده کی تواند دید در آب روان . <p class="author"
خانه رمیدهلغتنامه دهخداخانه رمیده . [ ن َ / ن ِ رَ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه از خان و مان دور افتاده باشد. (آنندراج ).
چمن رمیدهلغتنامه دهخداچمن رمیده . [ چ َ م َ رَدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بمعنی از چمن رمیده است . (آنندراج ). مرغ فرارکرده ٔ از باغ و بوستان . (ناظم الاطباء). مقابل چمن آسوده . رمیده از باغ و چمن : مرغ چمن رمیده ام زخمی خار آشیان کی به
نارمیدهلغتنامه دهخدانارمیده . [ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نیارامیده . نیارمیده . استراحت نکرده . نیاسوده مقابل آرمیده . رجوع به آرامیده شود. || نرمیده . رم نکرده . مقابل رمیده . رجوع به رمیده شود.
آرمیدهلغتنامه دهخداآرمیده . [ رَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) آسوده . مستریح . ساکن . بی حرکت . ساکت . خفته . خوابیده . آرام . آرام گرفته . مقابل جنبان و جنبنده : از ما رها شدی دگری را رهی شدی از ما رم
