روابعلغتنامه دهخداروابع.[ رَ ب ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ رابع. (منتهی الارب ) (از معجم متن اللغة) (از ناظم الاطباء). رجوع به رابع شود.
راعبیةلغتنامه دهخداراعبیة. [ ع ِ بی ی َ ] (ع ص نسبی ، اِ) یکی راعبی . (یادداشت مؤلف ). جنسی از کبوتر ماده . (ناظم الاطباء). حمامة راعبیة؛ آن است که در آواز آن بانگ شدیدی است و آن نیروی آواز آن است . (از تاج العروس ). (از اقرب الموارد).
راهبةلغتنامه دهخداراهبة. [ هَِ ب َ ] (اِخ ) به روایت شیرویه پسر شهردار در کتاب «التجلی فی المنامات » نام زن پارسایی بوده است که در هنگام مرگ روی بسوی آسمان کرد و گفت : ای آنکه اعتماد من بر تست در زندگی و مرگم ، مرادر دم مرگ خوار نگردان و در گور دچار وحشت مساز. پس آنگاه که مرد پسری داشت که هر ش
