دوچرخه

dočarxe

معنی

یکی از وسایل نقلیه که دو چرخ دارد و یک نفر بر آن سوار می‌شود و با فشاری که با پاهای خود به دو رکاب آن می‌دهد حرکت می‌کند؛ بیسیکلت.

جست‌وجوی دقیق

دوچرخه

لغت‌نامه دهخدا

دوچرخه . [ دُ چ َ خ َ / خ ِ ] (اِ مرکب ) (مرکب از دو + چرخ + نسبت و اتصاف )، ترجمه ٔ درست از فرانسوی بیسیکلت وسیله ٔ نقلیه دارای دو چرخ لاستیکی که به وسیله ٔ دو رکاب بر اثر فشار پاها به حرکت درآید.(از ذیل برهان چ معین ). وسیله ٔ سواری است که

دوچرخه

فرهنگ فارسی عمید

دوچرخه

دیکشنری فارسی به عربی

دراجة , عربة

دوچرخه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bicycle, cycle, mount

دوچرخه

دیکشنری فارسی به ترکی

bisiklet

جست‌وجوی هم‌آوا

دورخه

لغت‌نامه دهخدا

دورخه . [ دُ رُ خ َ / خ ِ ] (ص نسبی ) ذوالوجهین . صاحب دوروی . دورو. که پشت و روی آن یکسان باشد (در پارچه و جامه ). (یادداشت مؤلف ): موجه ؛ چادر و گلیم دورخه . (منتهی الارب ).

دوچرخه چی

لغت‌نامه دهخدا

دوچرخه چی . [ دُ چ َ خ َ / خ ِ ] (ص نسبی ) (مرکب از «دوچرخه » + «چی » پسوند نسبی مأخوذ از ترکی ) دوچرخه سوار. آن که دوچرخه براند. که سوار دوچرخه باشد. || دوچرخه ساز. که تعمیر دوچرخه پیشه دارد.

دوچرخه ساز

لغت‌نامه دهخدا

دوچرخه ساز. [ دُ چ َ خ َ / خ ِ ] (نف مرکب ) دوچرخه چی . که به ساختن دوچرخه اشتغال داشته باشد. که تعمیر و فروش دوچرخه پیشه دارد.

دوچرخه سازی

لغت‌نامه دهخدا

دوچرخه سازی . [ دُ چ َ خ َ / خ ِ ] (حامص مرکب ) صنعت و شغل دوچرخه ساز. تعمیر وفروش دوچرخه . || (اِ مرکب ) محل تعمیر دوچرخه . دکان دوچرخه تعمیرکنی . رجوع به دوچرخه ساز شود.

دوچرخه سوار

لغت‌نامه دهخدا

دوچرخه سوار. [ دُ چ َ خ َ/ خ ِ س َ ] (ص مرکب ) که سوار دوچرخه باشد. دوچرخه ران . که با دوچرخه راه طی کند. رجوع به دوچرخه چی شود.

جست‌وجوی مشابه

دوچرخه‌سوار

cyclist, biker, bicyclist, rider

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شخصی که برای تفریح یا ورزش یا رقابت به دوچرخه‌سواری می‌پردازد

دوچرخه‌سواری

cycling, biking, bicycling

واژه‌های مصوب فرهنگستان

1. استفاده از دوچرخه برای جابه‌جایی و تفریح و انجام تمرینات ورزشی 2. ورزشی با استفاده از دوچرخه که به سه رشتۀ اصلی دوچرخه‌سواری راهه و دوچرخه‌سواری جاده و دوچرخه‌سواری برون‌جاده تقسیم می‌شود