دفنوک

dafnuk

معنی

۱. غاشیه؛ روپوش زین اسب؛ جناغ زین: ◻︎ از بزرگی که هستی ای خشنوک / چاکرت بر کتف نهد دفنوک (منجیک: شاعران بی‌دیوان: ۲۳۶).
۲. چماق.

جست‌وجوی دقیق

دفنوک

لغت‌نامه دهخدا

دفنوک . [ دَ / دَ ف َ ] (اِ) غاشیه و زین پوش . (برهان ). غاشیه که هنگام سواری چاکران بر دوش افکنده پیشاپیش اسپ خواجه ٔ خود روند، و چون فرودآید آنرا بر روی زین کشند. (آنندراج ) : کون چو دفنوک پاره پاره شده چاکرش

دفنوک

فرهنگ فارسی عمید

دفنوک

فرهنگ فارسی معین

(دَ) (اِ.) غاشیه ، زین پوش .

جست‌وجوی متن

وفتوک

لغت‌نامه دهخدا

وفتوک . [ وَ ] (اِ) پوست ببر و یا پلنگ که بر بالای تخت و مسند می گسترند. (ناظم الاطباء). اما کلمه ظاهراً مصحف دفنوک است . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به دفنوک شود.

خشتوک

لغت‌نامه دهخدا

خشتوک . [ خ َ / خ ُ] (ص ، اِ) بچه ٔ حرامزاده را گویند. (از برهان قاطع). مصحف خشوک . (یادداشت بخط مؤلف ). || مکار. (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ) : از بزرگی که هستی ای خشتوک چاکرت بر کتف نهد دفنوک .<p

کتف

لغت‌نامه دهخدا

کتف . [ ک َ ت ِ / ک ِ / ک َ / ک َ ت َ ] (ع اِ) هویه . سُفت . شانه گاه . مِنکَب . (منتهی الارب ). سردوش و جایگاه شانه . (اوبهی ). کت . دوش . (ناظم الاطباء). شانه ٔ مردم . (غیا

چاکر

لغت‌نامه دهخدا

چاکر. [ ک َ / ک ِ ] (اِ) نوکر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). ملازم . (آنندراج ). خادم . (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). خدمتکار. (ناظم الاطباء). مستخدم . گماشته . مزدور. اجیر. کسی که با گرفتن حقوق خدمت بدیگری کند. (فرهنگ نظام ) <span

پاره پاره

لغت‌نامه دهخدا

پاره پاره . [ رَ / رِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) به قطعات بسیار جدا و مقسّم شده . بسیار جای از هم دریده . پاره پار. پارپار. ریش ریش . تکّه تکّه . ممزوق . ممزّق . پارچه پارچه . شاخ شاخ . لت لت . لخت لخت . جذاذ. قطعه

درپیوند

بیشتر بدانید

دفنوک

dafnuk

معنی

جست‌وجوی دقیق

دفنوک

لغت‌نامه دهخدا

دفنوک

فرهنگ فارسی عمید

دفنوک

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

وفتوک

لغت‌نامه دهخدا

خشتوک

لغت‌نامه دهخدا

کتف

لغت‌نامه دهخدا

چاکر

لغت‌نامه دهخدا

پاره پاره

لغت‌نامه دهخدا